Heinz Abosch

Heinz Abosch (ur. 5 stycznia 1918 r. w Magdeburgu; zm. 1 marca 1997 r. w Düsseldorfie) - niemiecko-żydowski pisarz, dziennikarz i publicysta, który w swoich książkach i artykułach opowiadał się przeciw autorytarnej kontroli, nowemu militaryzmowi i zapominaniu o nazistowskiej przeszłości Niemiec. (wyznania mojżeszowego)

Życiorys


Po dojściu do władzy w Niemczech przez nazistów w 1933 r. Heinz Abosch uciekł z rodziną do Francji, gdzie od 1935 r. studiował grafikę i malarstwo w Strasburgu. W 1936 r. zamieszkał w Paryżu, a w 1938 r. w Saint-Dié-des-Vosges. W 1939 r. został internowany, w 1944 r. aresztowany przez gestapo i przekazany do więzienia do Lyonu kierowanego przez «rzeźnika Lyonu» Klausa Barbiego. Udało mu się uciec z pociągu wiozącego go do obozu koncentracyjnego.

Po wojnie był paryskim korespondentem centralnego organu niemieckiej socjaldemokracji Neuen Vorwärts i pisał także do Die Zeit i Neue Zürcher Zeitung. Jego eseje ukazały się także w następujących czasopismach: Frankfurter Hefte, Die Stimme der Gemeinde, Werkhefte Katholischer Laien. Od 1960 r. żył w Düsseldorf jako niezależny dziennikarz.

Heinz Abosch przeciwstawiał się antysemityzmowi i nacjonalizmowi. Jako osoba pozbawiona całe życie ojczyzny zmarł w wieku 79 lat w Düsseldorfie. Przed śmiercią wydał ostatnią książkę Flucht ohne Heimkehr, w której ostatnie zdanie brzmi: «W nieprzyjaznym świecie, ojczyzna jest także tylko abstrakcją».

Dzieła (wybór)


  • L’ Allemagne sans miracle: D’Hitler à Adenauer, 1960.
  • Die Französische Revolution, 1960.
  • Auschwitz, 1964 razem z Rütt, Ursula.
  • Der israelisch-arabische Konflikt, 1967.
  • Antisemitismus als Camouflage, 1968.
  • Antisemitismus in Russland: Eine Analyse und Dokumentation zum sowjetischen Antisemitismus, 1972.
  • Trotzki und der Bolschewismus, 1975.
  • Der Dichter und der Marxismus, 1980.
  • Israel, die Juden und die Antisemiten, 1987.
  • Das Ende der großen Visionen, 1993.
  • Flucht ohne Heimkehr , 1997.

Literatura


Linki