Andreas Acoluthus

Andreas Acoluthus (ur. 16 lub marca 1654 roku w Bierutowie na Dolnym Śląsku, zm. 4 listopada 1704 roku we  Wrocławiu) - niemiecko-śląski orientalista i językoznawca. (wyznania luterańskiego)

Genealogia

Ojciec Johannes Acoluthus (ur. 1628 roku w Glausche (Głuszyna k. Namysłowa), zm. 1689 roku), pastor w kościele Elisabethkirche(obecnie Bazylika św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu) i inspektor ewangelicko-luterańskiego Kościoła oraz szkół w mieście i Księstwie Wrocławskim;matka brak danych; - ożenił się brak danych; miał na pewno dwóch synów, gdyż młodszy Johann Karl był radcą we Wrocławiu, uzyskał tytuł szlachecki i nazywał się od tego momentu jako Johann Karl Acoluthus von Folgersberg.

Życiorys

Andreas Acoluthus już wcześnie poznał semickie języki, a jego nauczycielem był pastor August Pfeiffer. Od 1674 roku studiował w Wittenberdze, a później studia kontynuował w Lipsku, gdzie otrzymał tytuł magistra. W tym czasie rozszerzył swoje studia na prawie wszystkie wówczas znane języki Orientu, począwszy o armeńskiego i tureckiego, poprzez syryjski, etiopski i koptyjski a skończywszy na chińskim. Dzięki pomocy armeńskiego księdza Hagopa Krikorenza założył w Lipsku armeńską drukarnię, z której w 1680 roku wyszedł pierwszy armeński druk w Niemczech Abdias hajerên. W 1683 roku Andreas Acoluthus wrócił do Wrocławia i wstąpił w służbę kościelną, a w 1689 roku został profesorem języka hebrajskiego w tamtejszym gimnazjum Elisabet-Gymnasium (znane także jako Elisabethan). Posiadał dużą ilość arabskich rękopisów Koranu oraz udało mu się nabyć perską i turecką jego wersję. Acoluthus podjął decyzję, że wyda Koran w wersji czterojęzycznej (arabsko-persko-turecko-łacińskiej), ale ukazało się tylko Specimen alcorani quadrilinguis (1701). Na podstawie tej pracy został przyjęty jako członek do Królewsko-Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie.

Andreas Acoluthus prowadził korespondencję z Gottfriedem Wilhelmem Leibnizem i zasłużył się także jako śląski twórca pieśni kościelnych.

Dzieła (wybór)

  • Prophet Obadja, 1680.
  • De aquis zelotypiae amaris, 1682.
  • Specimen alcorani quadrilinguis, 1701.

Literatura

  • Adolf Schimmelpfennig: „Acoluthus, M. Andreas.” W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 1, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, s. 40 (online).
  • Hans Stried: „Acoluthus, Andreas.” W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, ISBN 3-428-00182-6, s. 38 (online).

Linki

Autor: Roman Penkała