Alfred Rethel

Alfred Rethel (ur. 15 maja 1816 w majątku Diepenbend koło Akwizgranu (Aachen); zm. 1 grudnia 1859 w Düsseldorfie) – niemiecki rysownik i malarz, twórca obrazów historycznych w dobie późnego romantyzmu. (wyznanie luterańskie)

Alfred Rethel, autoportret z 1832 roku
Alfred Rethel, autoportret z 1832 roku.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec : Johann (1769–1839), pochodził ze Strasburga, radca prefektury, od 1801 w Akwizgranie, potem fabrykant w Diepenbend, księgarz w Wetter/Ruhr.
  • Matka : Johanna z domu Schneider(1782–1857) z Akwizgranu.
  • Brat : Otto (1822–92), malarz.
  • Ożenił się : w Dreźnie w 1851 z Marie Elisabeth Henriette z domu Grahl (1832–95) z Berlina.
  • Dzieci : córka Else (ur. 1852).

Życiorys

Alfred Rethel otrzymał pierwsze lekcje rysunku u malarza Johanna Baptisty Bastiné (1783/85?-1844). W wieku 13 lat wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie, gdzie wpływ na niego wywarli Friedrich Wilhelm von Schadow (1788–1862) i Carl Friedrich Lessing (1808–80), co pokazują obrazy powstałe w latach 1832-36, m.in. Życie św. Bonifacego (Leben des heiligen Bonifaz), będące połączeniem nurtu romantycznego i stylu grupy nazareńczyków. Od 1836 przeniósł się do frankfurckiego instytutu sztuki Städelsches Kunstinstitut, który prowadził Philipp Veit (1793–1877). Tutaj miał bezpośrednią styczność z wyrazistym monumentalnym stylem Moritza von Schwinda (1804–1871) i znalazł własny sposób wyrażania artystycznego w przedstawianiu wydarzeń historycznych. We Frankfurcie pozostał do 1847 roku.

Po pierwszych zleceniach, m.in. czterech portretów cesarzy do sali cesarskiej w ratuszu we Frankfurcie nad Menem (1839–43), wygrał w 1840 konkurs na pomalowanie sali królewskiej w ratuszu w Akwizgranie. Na konkurs wykonał siedem projektów. Zlecenie, w którym miał przedstawić „wybitne momenty z życia Karola Wielkiego w historycznym i symbolicznym ujęciu”, świadczy o romantycznej tęsknocie za straconym cesarstwem i obudzonej nowej świadomości narodowej. W latach 1842–44 stworzył szkice w akwareli do Wyprawy Hanibala przez Alpy (Hannibals Zug über die Alpen, Kupferstichkabinett, Drezno). Od 1844 do 1845 przebywał w Rzymie, aby studiować watykańskie freski Raffaello Santi (1483–1520). W 1847 rozpoczął wykonywanie fresków Karola Wielkiego, ale ukończył tylko cztery, z powodu narastającej depresji, która uniemożliwiała mu pracę. Freski te należą do najlepszych dzieł monumentalnego malarstwa historycznego w XIX wieku (w czasie II wojny światowej częściowo zniszczone). Pozostałe freski wykonał w 1871, według jego szkiców, Josef Kehren (1817–80).

Wydarzenia podczas rewolucji w 1848 Alfred Rethel opracował podczas pobytu w Dreźnie (1848/49) w swoim najbardziej znanym do dzisiaj dziele, które ukazało się w sześciu rycinach Również taniec śmierci / z 1848 roku (Auch ein Todtentanz / aus dem Jahre 1848, tytuł pierwszego wydania). Temat śmierci pojawił się u niego już w rycinie Śmierć jako dusiciel (Der Tod als Würger, 1847/48), która inspirowana była epidemią cholery w Paryżu w 1831. W cyklu Również taniec śmierci / z 1848 roku nawiązywał do Tańca śmierci Hansa Holbeina (1497–1543). Powstałe ryciny były rozpowszechniane z tekstem malarza i poety Roberta Reinicka (1805–1852) jako broszura i przyczyniły się do wielkiej popularności Alfreda Rethela.

W 1852 podróżował ponownie do Rzymu, gdzie w 1853 ostatecznie popadł w chorobę psychiczną; do śmierci był pod opieką brata Otto i siostry Emmy (ur. 1802) w domu matki w Düsseldorfie.

Obrazy (wybór)

 

Matka artysty, Johanna Christiana Schneider

 

Matka artysty, Johanna Christiana Schneider, ok. 1836, Stara Galeria Narodowa w Belinie.
Źródło: Wikimedia Commons

Święty Marcin, 1836

 

Święty Marcin, 1836, Kunsthalle Hamburg.
Źródło: Wikimedia Commons

Nemezis

 

Nemezis, 1837, Ermitaż w Sankt Petersburgu.
Źródło: Wikimedia Commons

Pojednanie króla Otto z bratem Henrykiem w 941 we Frankfurcie nad Menem

 

Pojednanie króla Otto z bratem Henrykiem w 941 we Frankfurcie nad Menem, ok. 1840, Muzeum Historyczne we Frankfurcie nad Menem.
Źródło: Wikimedia Commons

Alfred Rethel Alegoria stłumienia rewolucji w 1848

 

Alegoria stłumienia rewolucji w 1848,1849, Niemieckie Muzeum Historyczne w Berlinie.
Źródło: Wikimedia Commons

Zwycięstwo Karola Wielkiego nad Saracenami pod Kordobą (778)

 

Zwycięstwo Karola Wielkiego nad Saracenami pod Kordobą (778), 1849, Museum Kunstpalast w Düsseldorfie.
Źródło: Wikimedia Commons

 

Literatura

  • Max Schmid-Burgk: Rethel. Velhagen & Klasing, Bielefeld 1898.
  • Lionel von Donop: Rethel, Alfred w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 28, Duncker & Humblot, Leipzig 1889, s. 255–273.
  • Alina Dobrzecki-Langer: Rethel, Alfred w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 21, Duncker & Humblot, Berlin 2003, ISBN 3-428-11202-4, s. 445. (online).
  • Alfred Rethel: Auch ein Totentanz Aus Dem Jahre 1848; Erfunden Und Gezeichnet Von Alfred Rethel, mit Holzschnitten ausgeführt im akademischen Atelier für Holzschneidekunst zu Dresden unter der Leitung von H. Bürkner, erschien bei Georg Wigand’s Verlag, Leipzig, 1849.

Linki

Autor: Roman Penkała