Johann André

Johann André (ur. 28 marca 1741 w Offenbach am Main; zm. 18 czerwca 1799 w Offenbach am Main) – niemiecki muzyk, kompozytor i wydawca muzyczny. Należał do kręgu skupiającego się wokół Johanna Wolfganga von Goethego (1749–1832) w czasie jego romansu z Lili Schönemann (1758–1817). (wyznanie ewangelicko-reformowane)

Johann André kompozytor
Johann André.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Marc-André André, właściciel fabryki jedwabiu w Offenbach; matka Marie Juliane Pfaltz, córka właściciela fabryki chustek z Mannheim; – ożenił się z Cathariną Elisabeth, córką bankiera Schmaltza z Mannheim; dzieci syn Johann Anton André (1775–1842), kompozytor i wydawca.

Życiorys

Johann André pochodził z rodziny hugenockiej, która opuściła Francję w 1699 r. z powodu prześladowań religijnych. Przeznaczony był do przejęcia rodzinnego interesu, ale od wczesnej młodości miał upodobanie do muzyki. Próbował także swoich sił w pieśniach i sonatach. Goethe pisał o nim: » Człowiek pełen wrodzonego talentu « i jako samouk » znajduje się między kapelmistrzem i dyletantem «. Wystawiona w 1773 r. śpiewogra Der Töpfer znalazła uznanie, co skłoniło Goethego, aby go nakłonić do napisania muzyki do jego dramatu Erwin i Elmira. Premiera śpiewogry odbyła się w 1775 roku, o czym Goethe napisał w autobiografii Z mojego życia. Zmyślenie i prawda (księga 17). W 1777 r.  rozpoczął pracę w teatrze w Berlinie jako kompozytor śpiewogier. Jako jeden z pierwszych niemieckich kompozytorów napisał muzykę do Króla Lir i Makbeta Williama Szekspira (1564–1616).  Skomponował około 30 śpiewogier (operetek), ballady i pieśni, które wykazywały ludowe elementy.
Lili Schönemann
W 1774 r. założył własną drukarnię nut, którą później prowadził jego syn Johann Anton André (1775–1842).

Johann André zmarł 18 czerwca 1799 w Offenbach am Main i został pochowany na tamtejszym cmentarzu Alter Friedhof.

Dzieła (wybór)

  • Michel, komedia, 1775.
  • Harlekin Friseur, pantonima, 1778.
  • Laura Rosetti, śpiewogra, Berlin 1778.
  • Claudine von Villa Bella, śpiewogra, 1778.
  • Die Entführung aus dem Serail (także Belmonte u. Constanze), śpiewogra, Berlin 1781.
  • Der Barbier von Bagdad, śpiewogra, Berlin 1783.

Literatura

Autor: Roman Penkała