Paul Arndt
Paul Julius Arndt (ur. 14 października 1865 w Dreźnie; zm. 17 lipca 1937 w Monachium) – niemiecki archeolog klasyczny. (wyznanie ewangelickie)
Genealogia
- Ojciec : Julius Arndt (1824–1904), kupiec z Neustrelitz (Mecklenburg);
- Matka : Amalie Cölestine Schumann (1830–1883), z Zwickau;
- Żona : Christine Huber;
- Dzieci : 2 synów.
Życiorys i twórczość
Po ukończeniu ewangelickiego Kreuz-Gymnasium w Dreźnie Paul Arndt studiował archeologię klasyczną w Lipsku u Johannesa Adolpha Overbecka (1826–1895) i w Monachium u Heinricha Brunna (1894–1887), u którego doktoryzował się w 1887 roku. Po promocji był w Monachium asystentem naukowym Heinricha Brunna. W 1894 roku habilitował się w Monachium u Adolfa Furtwänglera (1853–1907) i zaczął uczyć na tamtejszym uniwersytecie jako Privatdozent. Podróże prowadziły go w różne regiony Morza Śródziemnego, gdzie szczególne zainteresowanie budziły w nim rzeźby antyczne. Po swoim nauczycielu Heinrichu Brunnie objął opracowywanie i publikowanie dzieła na temat rzeźby antycznej Denkmäler griechischer und römischer Sculptur (Pomniki rzeźby greckiej i rzymskiej). Ponadto Paul Arndt zainicjował serię Griechische und römische Porträts (Greckie i rzymskie portrety), która ukazywała się miedzy 1891 a 1947 rokiem z ponad 1000 tabel z ilustracjami i tekstami oraz Photographische Einzelaufnahmen antiker Skulpturen (Fotograficzne pojedyncze zdjęcia rzeźb antycznych, między 1893 a 1937). Po śmierci Furtwänglera Arndt uznawany był za najlepszego znawcę antycznej gliptyki, której posiadał znaczącą kolekcję.
Od 1894 roku Paul Arndt żył w Monachium jako prywatny uczony, kolekcjoner i handlarz dziełami sztuki. Gromadzone przez niego rzeźby i inne artefakty wzbogaciły kolekcje w muzeach w Tybindze, Amsterdamie, New Haven, Budapeszcie, a szczególnie ze współpracy z nim skorzystały muzea w Monachium i Kopenhadze.
Literatura
- Lippold, Georg, "Arndt, Paul" w: Neue Deutsche Biographie 1 (1953), s. 362; URL: https://www.deutsche-biographie.de/pnd116343311.html#ndbcontent