Woldemar Bargiel

Woldemar Bargiel (ur. 3 października 1828 r. w Berlinie; zm. 23 lutego 1897 r. tamże) – niemiecki kompozytor i pedagog. (wyznanie ewangelickie)

Woldemar Bargiel als Berliner Professor im Jahr 1885
Woldemar Bargiel.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Anastasius Antonius Aloysius Bargel, po konwersji z katolicyzmu na protestantyzm August Adolph Anastas Bargiel (1783–1841), nauczyciel muzyki; matka Marianne (1797–1872), wdowa po Friedrichu Wieck i matka Clary Schumann, córka kantora Georga Gottholda Tromlitza (1765–1825); – ożenił się w 1875 r. z Hermine Tours (zm. 1911); miał syna i 2 córki.

Życiorys

Woldemar Bargiel pierwsze lekcje muzyki otrzymał w domu rodzinnym i do okresu mutacji śpiewał w chórze » Berliner Domchor«. Uczył się kontrapunktu u Siegfrieda Dehna w Berlinie, nim zaczął w latach 1846–50 studia w Konserwatorium Lipskim u Moritza Hauptmanna, Ferdinanda Davida, Ignaza Moschelesa, Juliusa Rietza i Nielsa Wilhelma Gade. Po studiach rozpoczął w Berlinie działalność kompozytorską i pedagogiczną.

W 1859 r. Ferdinand von Hiller powołał go jako nauczyciela teorii do Konserwatorium Kolońskiego. Od 1865 r. pracował, przeważnie jako dyrygent chóru, w Rotterdamie. W 1874 r. Joseph Joachim powołał go do Wyższej Szkoły Muzycznej w Berlinie (niem. Hochschule für Musik), gdzie w 1875 r. został senatorem Akademii Sztuki i kierownikiem klasy mistrzowskiej kompozycji.

Bargiel należał, jako przyrodni brat Clary Schumann, do kręgu skupiającego się wokół jej męża Roberta Schumanna, Johannesa Brahmsa i Josepha Joachima. W Berlinie, gdzie wywarł trwały wpływ przede wszystkim jako nauczyciel, wszedł jako kompozytor w krąg »akademików«, których konserwatywne poglądy odpowiadały jego charakterowi i jego pojmowaniu sztuki. Bliższy był mu styl kompozycji Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego niż jego szwagra Schumanna. Mimo, że jego kompozycje były wysoko cenione prze Brahmsa i Felixa Draeseke, to dzisiaj straciły na znaczeniu.

Do jego uczniów zaliczają się m.in. Ernst Rudorff, Charles Martin Loeffler, Leopold Godowski (1870–1938), Leo Blech, Peter Raabe i Robert Kahn.

Literatura

  • Robert Eitner: „Bargiel, Woldemar” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 46, Duncker & Humblot, Leipzig 1902, s. 215 (online).
  • Adam Adrio: „Bargiel, Woldemar” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, ISBN 3-428-00182-6, s. 589 (online).

Linki

Autor: Roman Penkała