Christian Daniel Beck


Christian Daniel Beck (ur. 22 stycznia 1757 r. w Lipsku; zm. 13 grudnia 1832 r. tamże) - niemiecki filolog nazywany ostatnim niemieckim polihistorem. (wyznania ewangelickiego)

Beck, Christian Daniel
Christian Daniel Beck.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ożenił się z Johanne Louise, córką botanika Johanna Hedwiga (1730-1799); miał 2 synów.

Życiorys


Christian Daniel Beck rozpoczął naukę od stycznia 1772 r. w lipskim gimnazjum Thomasschule, ale po kilku miesiącach został przeniesiony do ostatniej klasy tzw. Prima. Po ukończeniu gimnazjum studiował teologię i historię na uniwersytecie w Lipsku, gdzie 21 lutego 1778 r. uzyskał tytuł magistra, a 8 maja 1779 r. habilitował się. Od tego czasu rozpoczął też działalność akademicką w Lipsku. W 1782 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1785 r. profesorem zwyczajnym języka greckiego i łacińskiego na wydziale filozoficznym. W 1785 r. założył w Lipsku Towarzystwo Filologiczne (niem. Philologische Gesellschaft). Od 1790 r. był dyrektorem biblioteki uniwersyteckiej. W latach 1803-1818 był współwydawcą czasopisma Leipzigische Litteraturzeitung Od 1819 do 1825 r. był profesorem zwyczajnym historii, a od 1825 do 1832 r. następcą Friedricha Augusta Wilhelma Spohna (1792-1824). jako profesor zwyczajny języka greckiego i łacińskiego. Był 10 razy rektorem uniwersytetu i 11 razy dziekanem wydziału filozoficznego.

Od 1807 r. był członkiem zagranicznym Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium i od 1825 r. honorowym członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk.

Beck ożenił się z Johanne Louise z domu Hedwig, z którą miał dwóch synów. Młodszy był lekarzem i pracował we francuskim lazarecie. W wyniku zakażenia zmarł w 1813 roku. Drugi syn, Johann Ludwig Wilhelm (1786-1869) został profesorem prawa na uniwersytecie w Królewcu.

  Christian Daniel Beck był doskonałym obrazem lipskiego uczonego starej daty. W podejściu do nauczania filologii wzorował się na Johannie Auguście Ernestim (1707-1781) i łączył filologię z teologią. Uwypuklał historyczną wiedzą, a gramatykę stawiał na drugim planie. Był ostatnim, który filologię pojmował jako wiedzę obejmującą wszystkie dziedziny. Tłumaczył także pisma z języka francuskiego i angielskiego. Beck był autorem ponad 200 pism. Jego prywatna biblioteka liczyła podobno ok. 24.000 tomów.

Dzieła (wybór)


  • Specimen observationum criticarum in Euripidis fabulam quae inscribitur Hippolytus ... 1775.
  • Euripidis Tragödien. 1779.
  • Specimen historiae bibliothecarum Alexandrinarum. 1779.
  • Anleitung zur Kenntnis der allgemeinen Welt- und Völkergeschichte. 4 tomy, 1787-1807.
  • Entwurf der allgemeinen Welt- und Völkergeschichte der drey letzten Perioden. 1790.
  • Artis latine scribendi praecepta. 1801.

Literatura


  • Friedrich August Eckstein: „Beck, Christian Daniel” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 2, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, s. 210-212 (online).

Linki