Georg Friedrich Benecke
Georg Friedrich Benecke (ur. 10 czerwca 1762 r. w Mönchsroth, Księstwo Oettingen; zm. 21 sierpnia 1844 r. w Getyndze) - niemiecki filolog klasyczny zajmujący się literaturą średniowieczną. (wyznania ewangelickiego)
 |
| Georg Friedrich Benecke. Autor: Ludwig Emil Grimm (1823). Źródło: Wikimedia Commons |
Życiorys
Po ukończeniu nauki w szkołach w Nördlingen i Augsburg Georg Friedrich Benecke studiował od 1780 r. u Christiana Gottloba Heynego (1729-1812) na uniwersytecie w Getyndze. Od 1789 r. pracował w bibliotece w Getyndze, a od 1805 r. na uniwersytecie. W 1814 r. został profesorem zwyczajnym filozofii i germanistyki, w 1815 młodszym bibliotekarzem, a później nadbibliotekarzem uniwersyteckiej biblioteki.
Jego zainteresowania skupiały się na literaturze staroniemieckiej i angielskiej. Literatura staroniemiecka stała się przedmiotem jego wykładów. W swoich pracach objaśniał utwory średniowiecznych poetów. Od 1828 r. wydawał razem z Arnoldem Heerenem (1760-1842) Göttingische Gelehrte Anzeigen. W 1835 r. został członkiem zagranicznym Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium. Zebrany i opracowany przez niego zbiór słownictwa średnio-wysoko-niemieckiego wykorzystali Wilhelm Müller (1812-1890) i Friedrich Zarncke (1825-1891) w książce »Mittelhochdeutsches Wörterbuch« (4 części, 1854-66).
Oprócz Wilhelma Müllera jego uczniem byli m.in. Karl Lachmann (1793-1851) i August Friedrich Pott (1802–1887).
Dzieła (wybór)
- Beyträge zur Kenntniss der altdeutschen Sprache und Litteratur. 2 części, 1810 i 1832.
- Minnelieder. Ergänzung der Sammlung von Minnesingern. 1810.
- Der Edel Stein / getichtet von Bonerius, aus Handschriften berichtigt und mit einem Wörterbuch versehen. 1816.
- Wörterbuch zu Hartmanns Iwein. 1833.
Literatura
- Wilhelm Scherer: „Benecke, Georg Friedrich” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 2, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, s. 322-324 (online).