Günter Bialas

Günter Bialas (ur. 19 lipca 1907 r. w Bielszowicach (wówczas niem. Bielschowitz) na Górnym Śląsku; zm. 8 lipca 1995 r. w Glonn, Górna Bawaria) - śląsko-niemiecki kompozytor i nauczyciel akademicki. (wyznanie katolickie ?)

Günter Bialas. Źródło: wirtualnaruda

Życiorys ↑

Od 1922 do 1925 r. Bielas uczył się w Katowicach gry na fortepianie i teorii muzyki u Fritza Lubricha (1888-1971), ucznia Maxa Regera (1873-1916). Po maturze w gimnazjum dla mniejszości niemieckiej studiował od 1926 r. muzykologię, germanistykę i historię na uniwersytecie we Wrocławiu (wówczas niem. Friedrich-Wilhelms-Universität Breslau). W latach 1927-1931 studiował pedagogikę muzyczną w akademii w Berlinie. W latach 1934-1937 uczył w liceum dla dziewcząt Frauenoberschule der Ursulinen Breslau - Carlowitz (liceum żeńskie Sióstr Urszulanek).

Dalszą naukę kompozycji Bialas pobierał w Berlinie u Maxa Trappa (1887-1971). Przez rumuńskich przyjaciół poznał Sergiu Celibidache (1912-1996), którego przygotowywał do egzaminu wstępnego do akademii muzycznej w Berlinie. W 1939 r. został powołany jako docent teorii muzyki i kompozycji do Instytutu Wychowania Muzycznego Uniwersytetu Wrocławskiego ( Institut für Musikerziehung der Universität Breslau). Po służbie wojskowej podczas II wojny światowej i pobycie w obozie jenieckim (1941-1945) uciekł razem z żoną, śpiewaczką Gerdą Specht, ze Śląska do Bawarii i w 1946 r. został kierownikiem Münchener Bach-Vereins.

Od 1947 do 1959 r. Bialas działał jako nauczyciel kompozycji w Nordwestdeutschen Musikakademie, obecnej Wyższej Szkole Muzycznej Detmold ( Hochschule für Musik Detmold). W 1959 r. przeniósł się jako profesor kompozycji do Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej i Teatralnej w Monachium (Hochschule für Musik und Theater München) i uczył tam do 1972 roku.

Bawarska Akademia Sztuk Pięknych (Bayerische Akademie der Schönen Künste), w której kierował w latach 1974-1979 działem muzycznym, nadaje od 1998 r. co dwa lata nagrodę Gerda-und-Günter-Bialas-Preis w dziedzinie kompozycji, finansowaną przez fundację GEMA-Stiftung.

Po śmierci Güntera Bialasa 8 lipca 1995 r. w Glonn nazwano tam ulicę jego imieniem.

Bialas komponował m.in. muzykę sceniczną i kameralną, opery, kantaty i etiudy. Günter Bialas był od 1971 r. członkiem zwyczajnym Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz otrzymał wiele nagród i odznaczeń:

• 1954 Großer Preis für Musik des Landes Nordrhein-Westfalen,
• 1962 Münchner Musikpreis,
• 1964 Johann-Wenzel-Stamitz-Preis,
• 1967 Musikpreis der Bayerischen Akademie der Schönen Künste,
• 1968 Verdienstkreuz 1. Klasse der Bundesrepublik Deutschland (Krzyż Zasługi I Klasy Republiki Federalnej Niemiec),
• 1977 Bayerischer Verdienstorden (Bawarski Order Zasługi),
• 1980 Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen,
• 1987 Kultureller Ehrenpreis der Landeshauptstadt München,
• 1988 Plöner Musikpreis,
• 1991 Bayerischer Maximiliansorden für Wissenschaft und Kunst (Order Maksymiliana za Wiedzę i Sztukę),
• 1992 Goldene Ehrenmünze der Landeshauptstadt München.

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

• Artykuł powstał na podstawie Günter Bialas w de. wikipedia.org.

Linki ↑

• Pisma Güntera Bialasa i o nim w Katalog der Deutschen Nationalbibliothek.
• Wykaz dzieł w Klassika Günter Bialas (1907-1995).
• Biografia i wykaz utworów.