Otto Julius Bierbaum
Otto Julius Bierbaum (pseudonimy Martin Möbius i Simplicissimusur; 28 czerwca 1865 roku w Zielonej Górze (Grünberg in Schlesien); zm. 1 lutego 1910 roku w Dreźnie) – niemiecki prozaik, poeta i dziennikarz. (wyznania - brak danych)
 |
| Otto Julius Bierbaum. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
Ojciec Otto, cukiernik i karczmarz z Freystadt (Schlesien) (obecnie Kożuchów na Dolnym Śląsku) , później w Dreźnie i Lipsku, wydawca leksykonu Konditor-Lexikon;matka Henriette Siegert; - ożenił się 1) Gusti Rathgeber, córką nauczyciela z Dießen/Ammersee, 2) w 1901 roku z Gemmą Pruneti-Lotti z Fiesole koło Florencji.
Życiorys i twórczość
Otto Julius Bierbaum ukończył znane gimnazjum Thomasschule w Lipsku, po czym studiował prawo i filozofię na uniwersytetach z Zurychu, Lipsku, Monachium i Berlinie. W Berlinie przez dwa lata uczył się języka chińskiego, aby przygotować się do służby konsularnej. W 1887 roku, krótko przed egzaminem końcowym, musiał zrezygnować ze studiów z powodu bankructwa ojca i został dziennikarzem w Monachium. W krótkim czasie wyrobił sobie nazwisko jako felietonista i pisarz zajmujący się sztuką oraz jako liryk, po ukazaniu zbioru wierszy Erlebte Gedichte (1892).
Mieszkał najpierw w Monachium i Górnej Bawarii, później w Berlinie, gdzie był redaktorem w czasopiśmie Freien Bühne i wspólnie z Juliusem Meierem-Graefe (1867–1935) wydawał w latach 1895–1900 czasopismo literackie Pan. Później przebywał we Włoszech i Tyrolu Południowym. Razem z Alfredem Walterem Heymelem (1878–1914) i Rudolfem Alexandrem Schröderem (1878–1962) założył w 1899 r. czasopismo Insel. Po krótkiej działalności w Wiedniu ponownie zamieszkał w latach 1900-1909 w Monachium i w 1909 roku przeprowadził się do Drezna.
Otto Julius Bierbaumbył bardzo produktywnym autorem. Z jego rozległej twórczości warte wspomnienia są Irrgarten der Liebe (1901), i powieści Stilpe (1897) oraz Prinz Kuckuck (1906/07). Jego wydana w 1903 roku książka Eine empfindsame Reise im Automobil przedstawia podróż samochodem, którą małżeństwo Bierbaum odbyło w 1902 roku. Jechali samochodem kabrioletem z Niemiec przez Pragę, Wiedeń do Włoch, a w drodze powrotnej przez Szwajcarię. Jako pierwsi przebyli Przełęcz Świętego Gotarda samochodem.
Jego dziennik podróży jest kontynuacją tradycji nowego typu książki podróżniczej rozpoczętej przez Johanna Gottfrieda Seume (Spaziergang nach Syrakus im Jahre 1802, 1803) i jest uważana za pierwszy opis podróży samochodem w niemieckiej literaturze. W 1905 roku wydał kolejne dzieło Das höllische Automobil, również nawiązujące do tej podróży.
Ponadto wydał wraz z innymi autorami (byli to m.in. Dehmel, Liliencorn, Wedekind, Wolzogen) pierwszy na świecie zbiór tekstów kabaretowych, opatrzony tytułem Deutsche Chansons, podnosząc tym samym twórczość kabaretową do rangi literatury, którego to tytułu skąpiły jej autorytety literackie tamtej epoki.
Otto Julius Bierbaum zmarł po długiej chorobie w Dreźnie. Urnę z jego prochami przewieziono do Monachium i złożono na cmentarzu Waldfriedhof.
Dzieła (wybór)
- Münchener Jahres-Ausstellung von Kunstwerken aller Nationen 1890. 1890.
- Deutsche Lyrik von heute. 1891.
- Erlebte Gedichte. 1892.
- Fritz von Uhde. 1893.
- Die Schlangendame. 1896.
- Das schöne Mädchen von Pao. 1899.
- Eine empfindsame Reise im Automobil. 1903.
- Die Haare der heiligen Fringilla. 1908.
Literatura
- Hans Schwerte: „Bierbaum, Otto Julius„ w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 2, Duncker & Humblot, Berlin 1955, ISBN 3-428-00183-4, s. 231 (online).