Wilhelm Bornemann


Friedrich Wilhelm Bernhard Bornemann (ur. 2 marca 1858 r. w Lüneburgu; zm. 30 czerwca 1946 r. w Jugenheim) - niemiecki teolog ewangelicki.

Genealogia


Ożenił się w 1897 r. z Lucie Hertel, córką magdeburskiego nauczyciela i historyka miasta Gustava Hertela (1847-1903).

Życiorys


Bornemann pochodził z rodziny urzędniczej. Studiował w latach 1876-1879 teologię w Lipsku u Adolfa von Harnacka (1851-1930) i w Getyndze u Albrechta Ritschla (1822-1889). W Lipsku razem z Martinem Rade, Friedrichem Loofsem, Williamem Wrede, Paulem Drewsem i Casparem René Gregory należał do "towarzystwa historii Kościoła". W 1884 r. habilitował się w Getyndze. Po dwunastoletniej działalności jako inspektor szkoły Pädagogium zum Kloster Unser Lieben Frauen i kaznodzieja w kościele St. Marien w Magdeburgu został w 1898 r. profesorem zwyczajnym historii Kościoła i teologii praktycznej na uniwersytecie w Bazylei, w 1902 r. pastorem w kościele St. Nikolaikirche we Frankfurcie nad Menem i w 1906 r. seniorem frankfurckiego ministerium kaznodziei. W 1922 r. oprócz dotychczasowej działalności objął urząd profesora teologii praktycznej na uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem.

Bornemann razem z Albrechtem Ritschlem, Wilhelmem Herrmannem (1846-1922) i Martinem Rade uważany jest za przedstawiciela protestantyzmu kulturowego, który koncentrował się na etycznej stronie chrześcijaństwa. W etyce widzieli ukoronowanie teologii i podsumowanie całości chrześcijańskiej refleksji. Efektem ubocznym była marginalizacja dogmatu czy doktryny na rzecz chrześcijańskiego działania w duchu miłości bliźniego. Pisał także pieśni kościelne m.in. »Herr, dein heiliger Wille führt uns in die Stille«.

W 1895 r. uniwersytet w Kilonii nadał mu tytuł doktora honoris causa.

Dzieła (wybór)


  • In investiganda monachatus origine quibus de causis ratio habenda sit Originis. 1885.
  • Unterricht im Christentum. 1891.
  • Religiöse Zweifel. Zwei Predigten. 1893.
  • Historische und praktische Theologie. 1898.
  • Der Protestantismus und die Frauen. Ein Vortrag. 1900.
  • Der Konfirmandenunterricht und der Religionsunterricht in der Schule in ihrem gegenseitigen Verhältnis. 1907.
  • Die katholischen Missionen und die Politik. 1907.
  • Wie kommt es zu persönlicher Frömmigkeit? 1914.

Literatura


  • Johannes Rathje: Die Welt des freien Protestantismus. Ein Beitrag zur deutsch-evangelischen Geistesgeschichte. Dargestellt an Leben und Werk von Martin Rade. Stuttgart 1952.

Linki