Christlob Mylius

Christlob Mylius (ur. 11 listopada 1722 r. w Reichenbach koło Kamenz; zm. 6 lub 7 marca 1754 r. w Londynie) - niemiecki pisarz, fizyk i badacz przyrody. (wyznania ewangelickiego)

Genealogia ↑

Ojciec Caspar Mylius (1676-1742, 1 żona Anna Dorothea Lessing, (1687-1716, ciotka Gottholda Ephraima Lessinga (1729-1781))), pastor; matka Marie Elisabeth Mylius, z domu Ehrenhaus (zm. 1729); rodzeństwo pięcioro przyrodniego rodzeństwa z 1 małżeństwa ojca i brat z 2 małżeństwa ojca; - kawaler.

Życiorys ↑

Christlob Mylius ukończył szkołę miejską w Kamenz, gdzie dzięki szkolnej scenie teatralnej poznał komedie Ludviga Holberga (1684-1754) i »Der sterbende Cato« Johanna Christopha Gottscheda (1700-1766). Przez pewien czas sam w niej uczył zanim w 1742 r. rozpoczął studia medyczne na uniwersytecie w Lipsku. Oprócz tego uczęszczał na wykłady z filozofii, astronomii i nauk przyrodniczych. Jego wykładowcami byli m.in. Abraham Gotthelf Kästner (1719-1800) i Gottsched. Został przyjęty do towarzystwa Vertraute Rednergesellschaft skupionego wokół Gottscheda i jako jego zwolennik polemizował z Johannem Jakobem Bodmerem (1698-1783) i Johannem Jakobem Breitingerem (1701-1776). Wkrótce jednak przyłączył się do młodych oponentów swojego mistrza takich jak: Cramer, Ebert, Schlegel i Gellert. W tym czasie zaczął też wydawać tygodnik Der Freygeist. Wprowadził też swojego kuzyna Lessinga, który w 1746 r. przybył do Lipska, w lipskie kręgi literackie i życie teatralne miasta.

W 1747 r. założył czasopismo Der Naturforscher, w którym opracowywał tematy z meteorologii, astronomii i mineralogii. Dał się poznać jako autor pisma o powstawaniu wiatru, napisał pracę z zakresu ginekologii »Sendschreiben von den Saamentierchen« (1746) i o atmosferze księżyca »Gedanken über die Atmosphäre des Mondes« (1746). W 1748 r. został redaktorem w Vossische Zeitung, od 1751 r. kierował czasopismem Critische Nachrichten aus dem Reich der Gelehrsamkeit i wydawał Physikalische Belustigungen. Dzięki rekomendacji Albrechta von Hallera (1708-1777) pracował w projekcie naukowym kilku uczonych, w związku z którym odbył podróże badawcze do Ameryki Północnej i Surinamu. W sierpniu 1753 wyjechał do Londynu, gdzie nawiązał kontakty i dokonał naukowych tłumaczeń dla niemieckich gazet. Po półrocznym pobycie w Londynie zmarł tam 6 lub 7 marca 1754 r. na zapalenie płuc.

Znaczenie ↑

Christlob Mylius był jednym z pierwszych naukowych publicystów. Wieloma swoimi rozprawami z zakresu nauk przyrodniczych poprzedzał popularno-naukowy sposób przedstawienia późniejszej fazy oświecenia. Pismo »Drey Gespräche über wichtige Wahrheiten« (Trzy rozmowy o ważnych prawdach) jest w sceptycyzmie wobec nauki o słownych inspiracjach Pisma Świętego zapowiedzią krytyki Biblii Reimarusa i Lessinga. Napisał także komedie, libretta, pieśni, hymny i liczne wiersze okolicznościowe. Uznanie zyskał też na polu dydaktyki poetyckiej. W wierszu »Lehrgedicht von den Bewohnern der Kometen« napisanym z okazji pojawienia się w 1744 r. komety uzasadnił swoje przypuszczenie o życiu podobnym do naszego we Wszechświecie tym, że rozum, wrażliwość i moralność przypuszczalnie nie są związane z określoną cielesną formą. Myśl ta jest świadectwem pewnej kosmopolitycznej myśli oświecenia.

Dzieła (wybór) ↑

  • Eine Abhandlung, worinnen erwiesen wird, daß die Wahrscheinlichkeit, bey den Schauspielern ebenso nöthig ist, als die innere Wahrscheinlichkeit derselben. 1743.
  • Die Philosophen in einen [!] Schau-Spiele. 1744.
  • Gedanken über die Atmosphäre des Monds. 1746.
  • Der Kuss oder das ganz neu musikalische Schäfer-Spiel. 1748.
  • Die Schäferinsel. 1749.

Literatura ↑

  • Ernst Consentius: Mylius, Christlob. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 52, Duncker & Humblot, Leipzig 1906, s. 545-558.
  • Hans-Wolf Jäger: Mylius, Christlob. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 18, Duncker & Humblot, Berlin 1997, ISBN 3-428-00199-0, s. 666.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała