Christoph Friedrich Neander


Christoph Friedrich Neander (ur. 28 grudnia 1723 r. w Eckau, Kurland (obecnie Iecava, Łotwa); zm. 9 lipca 1802 r. w Grenzhof, Kreis Doblen, Kurland (obecnie Dobele, Łotwa) - niemiecki pastor ewangelicki i autor pieśni kościelnych.

Christoph Friedrich Neander
Christoph Friedrich Neander.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Gotthard Friedrich Neander (zm. 1730); matka Margarethe Gottlieb, z domu Lutter (zm. 1733); - ożenił się w Libau (obecnie Lipawa na Łotwie) 21 kwietnia 1751 r. z Marią Elisabeth Voigt.

Życiorys


Po ukończeniu szkoły miejskiej w Mitawie Christoph Friedrich Neander studiował teologię ewangelicką w Halle (Saale). Po studiach został nauczycielem domowym, w 1751 r. odbyła się jego ordynacja w Kabillen (obecnie Kabile, Łotwa). Od 1756 r. był pastorem w Grenzhof, od 1775 r. prepozytem diecezji Dobele i asesorem konsystorza. W 1785 r.nie przyjął powołania na superintendenta.

Wiersze i pieśni Neandera są pod wpływem Christiana Fürchtegotta Gellerta (1715-1769) i Friedricha Gottlieba Klopstocka (1724-1803). Opowiadał się za zniesieniem prywatnych spowiedzi. Pieśni swoje przetłumaczył na język łotewski i znalazły się one w łotewskim śpiewniku kościelnym. W 1778 r. Christoph Friedrich Neander opracował porządek kościelny w duchu oświecenia, który przewidywał zorganizowanie kościelnej opieki nad ubogimi i stworzenie regularnego nauczania dla łotewskich dzieci, ale niestety nie zostało to zrealizowane.

Dzieła (wybór)


  • Cogitationes nonnullae De obligatione ad religionem omnium maxima. 1753.
  • C. F. Neanders geistliche Lieder. 1766.
  • Neue Sammlung christlicher Gesänge. 1773.
  • Elisens Geistliche Lieder, nebst einem Oratorium und einer Hymne von C. F. Neander. 1783.
  • Entwurf zur Kirchenordnung. 1786.
  • Die erste Feier der Himmelfahrt Jesu : ein Oratorium von Christoph Friedrich Neander. 1787.

Literatura


  • Uwe Eckardt: Christoph Friedrich Neander. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 6, Bautz, Herzberg 1993, ISBN 3-88309-044-1, s. 520-521.

Linki