Christoph Friedrich Sartorius

Christoph Friedrich Sartorius (ur. 22 października 1701 r. w Oberiflingen; zm. 9 grudnia 1785 r. w Tybindze) - niemiecki teolog luterański oraz profesor i rektor uniwersytetu w Tybindze.

Życiorys ↑

Pierwszych lekcji udzielał mu ojciec Johann Friedrich Sartorius, po czym uczęszczał do szkoły łacińskiej w Herrenbergu i gimnazjum w Stuttgarcie. Od 1718 r. studiował w Tübinger Stift, gdzie w 1719 otrzymał tytuł magistra. Po zdaniu egzaminów teologicznych został w 1721 r. wikariuszem w Nehren i Ludwigsburg, w 1728 repetentem w Tübinger Stift, w 1730 wikariuszem w Stuttgarcie. Od 1733 r. był preceptorem i kaznodzieją w klasztorze Bebenhausen, a w 1747 został pastorem i superintendentem w Ludwigsburgu. Od 1754 do 1785 r. był profesorem zwyczajnym teologii w Tybindze. W 1756 został promowany na doktora teologii, a od 1780 pełnił funkcję kanclerza uniwersytetu. W latach 1759, 1767/68, 1773/74 i 1776/77 pełnił funkcję rektora uniwersytetu.

Jego najważniejszym dziełem jest podręcznik Lehrbuch der lutherischen Dogmatik, który używano na uniwersytecie w Tybindze do momentu ukazania się w 1803 roku Lehrbuch der christlichen Dogmatik Gottloba Christiana Storra (1746-1805).

Dzieła (wybór) ↑

  • Exercitatio theologica dogmatica de baptismo. 1761.
  • Positiones Theologicae. 1764.
  • Disputatio theologica exhibens vindicias Cantici canticorum adversus quandam obtrectationem. 1765.

Literatura ↑

Autor: Roman Penkała