Christoph Helwig

Christoph Helwig (znany także jako Christopher Helwich, Christophorus Helvicus, Helwigius; ur. 26 grudnia 1581 r. w Sprendlingen koło Frankfurtu nad Menem; zm. 10 września 1617 r. w Gießen) - niemiecki teolog, filolog i historyk. Przez pewien czas współpracował ze swoim uczniem Joachimem Jungiusem (1587-1657) i reformatorem szkolnictwa Wolfgangiem Ratke (1571-1635).

Christoph Helwig 1581
Christoph Helwig.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia ↑

W 1610 r. ożenił się w Marburgu z córką burmistrza Daniela Lünckera.

Życiorys ↑

Christoph Helwig był synem pastora i od wczesnych lat pobierał nauki. Studiował we Frankfurcie nad Menem i w Marburgu. Już w wieku 14 lata został bakalaureatem, a w wieku 18 lat magistrem artium.

Od 1601 r. uczył języka greckiego i łacińskiego na uniwersytecie w Marburgu, gdzie studiował jednocześnie medycynę. W 1605 r. został powołany na profesora języka greckiego i hebrajskiego na uniwersytet w Gießen. W 1610 r. otrzymał nominację na profesora teologii i otrzymał tytuł doktora teologii.

Oprócz pism poświęconych kwestiom filologicznym (»Compendium hebraeae grammaticae«) i skierowanym przeciw Żydom (»Systema Controversiarum Theologicarum«, »Quae Christianis cum Judaeis intercedunt«) napisał także swoją chronologię. Jego najbardziej znane dzieło »Theatrum historicum et chronologicum« zostało ponownie wydane w XVIII wieku.

W 1612 r. Christoph Helwig spotkał się pierwszy raz z Wolfgangiem Ratke w Gießen, gdzie profesorem był także Jungius. Bardzo spodobała mu się wówczas myśl, aby dzięki nowej sztuce nauczania każdemu chrześcijaninowi umożliwić czytanie Biblii w oryginale. W sierpniu 1613 r. udał się z Jungiusem do Frankfurtu nad Menem, aby wspierać tam Ratke. Chociaż przybywali tam uczeni z Pomorza, Meklemburgii, Augsburga, aby poznać nową dydaktykę to jednak sprawy nie posuwały się do przodu. Gdy w 1614 r. Ratke udał się do Augsburga, Helwig i Jungius podążyli za nim i zainteresowali tam nową metodą nauczania humanistę Davida Höschela (1556-1617). Mimo sukcesów nowej metody doszło w Augsburgu do zerwania z Ratke.

Helwig wrócił do Gießen, gdzie odniósł duży sukces ucząc nową metodą. Gdy zmarł 10 września 1617 r. w Gießen umieszczono na jego grobie napis »novae didacticae auctor et Informator felicissimus«.

Dzieła (wybór) ↑

  • Hebraeae linguae compendiosa institutio. 1608.
  • Theatrum historicum sive chronologiae systema novum: aequalibus centuriarum & decadum intervallis. 1609.
  • Theatrum historicum. 1609.
  • Christogenethlia, sive Natalis Christi. 1609.
  • Christophori Helvici Oratio habita de septuaginta interpretibus S. Scripturae Graecis. 1610.
  • Jüdische Historien/ Oder/ Thalmudische/ Rabbinische/ wunderbarliche Legenden/ so von den Jüden als warhafftige und heylige Geschicht/ an ihren Sabbathen und Feyertagen gelesen werden. 1611.
  • Synopsis historiae universalis. 1612.
  • Systema Controversiarum Theologicarum, Quae Christianis cum Judaeis intercedunt, Octo Elenchis comprehensum. 1612.
  • Kurtzer Bericht von der Didactica, oder Lehrkunst Wolfgangi Ratichii. 1613, wspólna praca z Wolfgangiem Ratke i Joachimem Jungiusem.Theatrum historicum. 1615.Familiaria Colloquia. 1616.

Literatura ↑

  • Heinrich Kämmel: Helwig, Christoph. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 11, Duncker & Humblot, Leipzig 1880, s. 715-718.
  • Friedrich Wilhelm Bautz: Helwig, Christoph. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 2, Bautz, Hamm 1990, ISBN 3-88309-032-8, s. 780-780.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała