Albert Eichhorn


Karl Albert August Ludwig Eichhorn (ur. 1 października 1856 r. w Garlstorfie; zm. 3 sierpnia 1926 r. w Brunszwiku) - niemiecki teolog luterański.

Genealogia


Ojciec Ernst Ludwig Friedrich (1808-85), pastor; matka Luise z domu Mylius (1816-96).

Życiorys


Albert Eichhorn studiował w latach 1875-78 w Lipsku, Erlangen i Getyndze. Od 1878 do 1884 był w służbie Kościoła, w 1886 habilitował się w Halle z zakresu historii Kościoła dysertacją Athanasii de vita ascetica testimonia collecta.

W walce o prawdę współczesnego człowieka sformułował 24 tezy, z których warte uwagi są: »Kościół i tradycja są pojęciami zamiennymi«, »dogmatyka nie jest zależna ani od metafizyki ani od historii«, ,»historykiem jest tylko ten, kto rozumie teraźniejszość«, rozważanie religijne historii Kościoła musi odnosić się do »historycznego rozwoju całego rodzaju ludzkiego«.

Już od 1888 r. uczył jako profesor nadzwyczajny w Halle a w latach 1901-13 w Kilonii. Potem mieszkał w Brunszwiku cierpiąc z powodu choroby Parkinsona.

Mimo, że Albert Eichhorn mało publikował to przez swoją metodologię i tezę o Wieczerzy Pańskiej silnie oddziaływał na młode pokolenie m.in. na Williama Wrede (1859-1906) i Hermanna Gunkela (1862-1932).

Dzieła (wybór)


  • Die Rechtfertigungslehre der Apologie. 1887.
  • Athanasii de vita ascetica testimonia collecta. 1888.
  • Das Abendmahl im Neuen Testament. 1898.

Literatura


  • Ernst Barnikol: „Eichhorn, Albert” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 4, Duncker & Humblot, Berlin 1959, ISBN 3-428-00185-0, s. 379 (online).
  • Friedrich Wilhelm Bautz: Albert Eichhorn. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 1, Bautz, Hamm 1975. ISBN 3-88309-013-1, s 1476–1477.