Ernst Oppler
Ernst Oppler (ur. 9 września 1867 w Hanowerze; zm. 1 marca 1929 in Berlinie) – pochodzenia żydowskiego niemiecki malarz i grafik w okresie impresjonizmu niemieckiego. Był jednym z członków „Secesji Berlińskiej”. Malował sporo portretów, a dzięki podziwowi dla baletu rosyjskiego był jednym z jego najwybitniejszych artystycznych kronikarzy.
 |
| Lovis Corinth: Portret Ernsta Opplera, Neue Galerie (Kassel). Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
- Ojciec: Edwin Oppler (1831–1880), architekt w Hanowerze.
- Matka: Ella z domu Cohen (1843–1912).
- Rodzeństwo: Alexander (1869–1937, rzeźbiarz), Berthold (1871–1943, lekarz) i Siegmund (1873–1942, prawnik).
Życiorys
Ernst Oppler studiował od października 1886 w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Nikolaosa Gyzisa (1842–1901), Ludwiga von Löfftza (1845–1910) i Karla Rauppa (1837–1918). Dodatkowo uczył się prywatnie w szkole rysunku Heinricha Knirra (1862–1944). W 1893 został wyróżniony na wystawie w Chicago.
Wczesne prace Opplera wykazują wpływy „szkoły monachijskiej”. Jako członek „Freie Vereinigung der XXIV”, do którego należeli m.in. Lovis Corinth (1858–1925), Hugo von Habermann (1849–1929), Bruno Piglhein (1848–1894), Wilhelm Trübner (1851–1917), wystawiał swoje prace w 1893 w Berlinie. W latach 1894–97 przebywał w Londynie. Tutaj nauczył się rytownictwa. W 1895 przyłączył się do „Secesji Monachijskiej” i wkrótce po tym został członkiem „Secesji Berlińskiej”. W 1901 zaprezentował obraz List na wystawie „Secesji Monachijskiej” w Glaspalast.
W 1901 zamieszkał w małej wiosce holenderskiej Sluis i zaczął malować pejzaże. Na wystawie w 1902 w Düsseldorfie przedstawił obraz Muzyka (temat, który później często pojawiał się w jego pracach). Między 1901 a 1905 pod wpływem malarstwa plenerowego zmienił się istotnie styl malowania Ernsta Opplera i przyjął prawie abstrakcyjne cechy. Ostatecznie udał się do Dieppe, gdzie malował pejzaże np. Na plaży w Dieppe (ok. 1910–12). Odbył też wycieczki do Belgii. W 1904 brał udział w wystawie impresjonistów w Brukseli.
W 1904 zamieszkał w Berlinie. Początkowo Ernst Oppler powrócił do malarstwa akademickiego i łączył go z impresjonistycznym prowadzeniem pędzla. Stał się znanym portrecistą. Na wystawie w 1907 w Mannheim pokazał bardzo tradycyjny obraz wnętrza z młodą chłopką. Inaczej niż jego secesyjni koledzy, Ernst Oppler nie był klasycznym pejzażystą w sensie romantyzmu, na pierwszym planie stawiał mieszczańskie życie na wsi lub w mieście. Obok Paula Cassirera (1871–1926) i Maxa Liebermanna (1847–1935) był protagonistą „Secesji Berlińskiej” i do 1912 regularnie brał udział w jej wystawach.
Od 1909/10 szkicował wiele przedstawień popularnych rosyjskich baletów. Wykonywał je podczas spektakli i w tym celu wynalazł specjalny podświetlany ołówek, który umożliwił mu pracę w zaciemnionym pomieszczeniu. Stał się najwybitniejszym niemieckim kronikarzem scen baletowych. Później rekonstruował swoje szkice w rysunkach, rycinach, litografiach, akwarelach i obrazach.
W 1913 powstała praca Konsultacja w atelier, która była wynikiem napięć w „Secesji Berlińskiej”. W 1914 Ernst Oppler został powołany do służby wojskowej. Początkowo był na froncie zachodnim, a od 1915 na froncie wschodnim, gdzie spotkał się z tradycyjnym judaizmem. Po powrocie do Berlina końcem 1915 swoje przeżycia opracował w grafikach i obrazach m.in. w cyklu Za frontem Cesarskiej Armii Niemieckiej.
Obrazy (wybór)
,_1921_(verschollen).jpg){kind=link}
Literatura
- Jochen Bruns: Ernst Oppler 1867–1929. Leben und Werk mit einem Werkkatalog seiner Ölgemälde und Druckgraphiken. 3 tomy. Lit, Münster 1993, ISBN 3-89473-406-X.
- Paul Erich Küppers: Ernst Oppler als Graphiker, w Die Kunst für alle 32, 1916/17, s. 140–149 (online).
- Oppler, Ernst , w: Hans Vollmer (wyd.): Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Begründet von Ulrich Thieme und Felix Becker. Tom 26: Olivier–Pieris. E. A. Seemann, Leipzig 1932, s. 34.
Linki
- „Ernst Oppler” w de.wikipedia.org (online)
- Prace Ernsta Opplera i o nim w Deutsche Digitale Bibliothek.