Botho Sigwart zu Eulenburg


Sigwart Botho Philipp August zu Eulenburg Graf zu Eulenburg (ur. 10 stycznia 1884 r. w Monachium; zm. 2 czerwca 1915 r. w Jaśle) - niemiecki kompozytor w okresie późnego romantyzmu. (wyznania ewangelickiego)

Sigwart Graf zu Eulenburg
Sigwart Graf zu Eulenburg (1884–1915).
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Philipp zu Eulenburg (1847-1921), pruski dyplomata, kompozytor i muzyk, autor »Skaldengesänge« i »Rosenlieder«; matka Augusta Freiin von Sandels (1853-1941); - ożenił się w 1909 r. ze śpiewaczką Helene Staegemann (1877-1923); miał syna Friedricha (1914-1936).

Życiorys


Już jako sześciolatek Botho Sigwart zu Eulenburg uczył się muzyki w Monachium i w Wiedniu. Jako siedmiolatek napisał pierwsze kompozycje. W 1898 r. rozpoczął naukę w gimnazjum w Bolesławcu (niem. Bunzlau) na Dolnym Śląsku, gdzie uczył się także gry na organach u tamtejszego kantora miejskiego. Po maturze zdanej w gimnazjum Friedrich-Wilhelm-Gymnasium w Berlinie zapisał się na uniwersytet w Monachium, aby studiować historię i filologię. W tym samym czasie uczył się kontrapunktu u Ludwiga Thuille (1861-1907) i u dworskiego kapelmistrza Hermanna Zumpe (1850-1903). Poświęcił się także grze na lutni i nauce śpiewu. Lato 1903 r. spędził na zaproszenie Cosimy Wagner (1837-1930) w Bayreuth.

W 1907 r. po obronie pracy o Erasmusie Widmannie (1572-1634) otrzymał tytuł doktora filozofii. Odrzucił propozycję pracy jako kapelmistrz w Colmar (Alzacja) i udał się do Lipska, aby w latach 1908-1909 studiować tam fugę u Maxa Regera (1873-1916).

W tych latach napisał wiele pieśni, muzykę fortepianową i wiele sonetów. W 1911 r. spotkał w Strasburgu Alberta Schweitzera (1875-1965), któremu zadedykował koncert organowy. Od maja 1911 r. przebywał z żoną w Grecji. Pobyt ten zaowocował melodramatem »Hektors Bestattung« (pol. Pogrzeb Hektora) i jedyną jego operą »Die Lieder des Euripides« (pol. Pieśni Eurypidesa).

Od 1914 r. Botho Sigwart zu Eulenburg brał udział w I wojnie światowej na froncie zachodnim . W kwietniu 1915 r. jego oddział został przeniesiony do Galicji. W międzyczasie awansował na porucznika i dowódcę kompanii. 9 maja 1915 r. został ciężko ranny w płuca podczas ataku na pozycje rosyjskie w miejscowości Łęki (niem. Leki) koło Kęt (powiat oświęcimski). Zmarł 2 czerwca 1915 r. w szpitalu wojskowym w Jaśle.

Botho Sigwart zu Eulenburg należał do wielu kompozytorów przełomu XIX i XX wieku, którzy dzisiaj popadli w zupełne zapomnienie, ale których muzyka jest stopniowo ponownie odkrywana. Jego muzyka jest silnie zakorzeniona w romantycznej tradycji.

Dzieła (wybór)


  • op. 1 Vier Lieder mit Lautenbegleitung, Hest 1
  • op. 2 Vier Lieder mit Lautenbegleitung, Heft 1
  • op. 3 Vier Lieder mit Lautenbegleitung, Heft 3
  • op. 4 Fünf Lieder für hohe Stimme mit Klavierbegleitung
  • op. 5 Drei Lieder für tiefe Stimme mit Klavierbegleitung
  • op. 6 Sonate (E-dur) für Violine und Klavier
  • op. 7 Vier Lieder für hohe Stimme mit Klavierbegleitung
  • op. 8 Marienlieder
  • op. 9 Vier Lieder für Sopran mit Klavierbegleitung
  • op. 10 Drei gemischte Chöre zu Dichtungen von Hölderlin
  • op. 11 Melodien aus der Jenaer Liederhandschrift
  • op. 12 Symphonie (C-Dur) für Orgel und Orchester (zadedykowana Albertowi Schweitzerowi)
  • op. 13 Streichquartett (h-moll)
  • op. 14 Klaviersonate (A-Dur) (Weihnachtssonate) für Klavier
  • op. 15 Hectors Bestattung (aus Homers Ilias) mit begleitender Musik für Orchester
  • op. 16 Sonate (Es-dur) für Viola dÀmore und Klavier
  • op. 17 Vier Lieder für Sopran mit Klavierbegleitung, Text von Karl Woermann
  • op. 18 Ode an die Sappho von Grillparzer mit begleitender Musik für Klavier, Melodram
  • op. 19 Sonate (D-Dur) (Kriegssonate) für Klavier
  • op. 20 Die Lieder des Euripides. Eine Mär aus Alt-Hellas nach Texten von Ernst von Wildenbruch. Oper

Literatura


  • Emil Hollack: Sigwart Graf zu Eulenburg. Eine Erinnerung. Część I., Liebenberg 1918.
  • Emil Hollack: Sigwart Graf zu Eulenburg. Eine Erinnerung. Część II., Liebenberg 1918.

Linki