Eduard Fraenkel

Eduard Fraenkel (ur. 17 marca 1888 w Berlinie; zm. 5 lutego 1970 w Oksfordzie) – niemiecko-angielski filolog klasyczny.

Eduard Fraenkel.

Życiorys ↑

Eduard Fraenkel studiował filologię klasyczną w Berlinie u Ulricha von Wilamowitz-Moellendorffa (1848–1931) i Getyndze u Friedricha Leo (1851–1914), gdzie w 1912 r. otrzymał stopień doktora filozofii. Po okresie pracy przy projekcie Thesaurus Linguae Latinae w Monachium, habilitował się w 1917 r. w Berlinie. W 1920 r. został tam profesorem, a w 1923 r. powołano go jako profesora zwyczajnego filologii klasycznej na uniwersytet do Kilonii. Następnie tę samą funkcję pełnił w Getyndze (od 1928) i we Fryburgu Bryzgowijskim (od 1931). W zastępstwie prowadził też wykłady na uniwersytecie w Bazylei.

Po przejęciu władzy przez nacjonalistów Eduard Fraenkel został usunięty z zajmowanego stanowiska i w 1934 r. emigrował do Anglii. W 1939 r. usunięto go z listy członków Heidelberskiej Akademii Nauk, której członkiem był od 1932 roku. Od 1935 do 1953 był profesorem filologii łacińskiej w Corpus Christi College w Oksfordzie. W 1952 r. został członkiem Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium.

Po przejściu na emeryturę pracował jako profesor gościnny na uniwersytetach we Włoszech i Niemczech. W 1963 r. Wolny Uniwersytet Berliński (niem. Freie Universität Berlin) nadał mu tytuł doktora honoris causa filozofii.

Fraenkel ożenił się w Berlinie z Ruth von Velsen (1892–1970), młodszą siostrą pisarki i bojowniczki o prawa kobiet Dorothee von Velsen (1883–1970). Po śmierci żony Fraenkel popełnił samobójstwo. Mężem jego siostry Lilli był filolog klasyczny Hermann Fränkel (1888–1977).

Jego uczniami byli m.in. Martin Litchfield West (1937–2015) i Colin William MacLeod (1943–1981).

Dzieła (wybór) ↑

Linki ↑