Friedrich Christoph Schlosser

Friedrich Christoph Schlosser (ur. 17 listopada 1776 w Jever; zm. 23 września 1861 w Heidelbergu i został pochowany na tamtejszym cmentarzu Bergfriedhof) – niemiecki historyk. (wyznanie ewangelickie)

Friedrich Christoph Schlosser
Friedrich Christoph Schlosser.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec : Carl Wilhelm (1727–83), adwokat w Jever.
  • Matka : Weike Maria z domu Mehrings.
  • Rodzeństwo : 11.
  • Ożenił się : we Frankfurcie nad Menem w 1827 z Louise Henriette z domu Hoffmann (1791–1862).
  • Dzieci : bezdzietny.

Życiorys

Friedrich Christoph Schlosser studiował od 1794 do 1797 teologię, filologię klasyczną i historię na uniwersytecie w Getyndze. Do jego nauczycieli zaliczali się Gottlieb Jacob Planck (1751–1833), Ludwig August von Schlözer (1735–1809), Ludwig Timotheus Spittler (1752–1810) i Johann Gottfried Eichhorn (1752–1827). W 1810 otrzymał tytuł doktora filozofii w Gießen.

Przez kilka lat Friedrich Christoph Schlosser pracował jako nauczyciel domowy. W 1808 został nauczycielem historii w gimnazjum w Jever, gdzie jednym z jego uczniów był Eilhard Mitscherlich (1794–1863). W 1812 otrzymał posadę nauczyciela historii w liceum we Frankfurcie nad Menem, a po jego rozwiązaniu został bibliotekarzem miejskim. W 1817 jako następca Friedricha Wilkena (1777–1840) rozpoczął pracę na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie działał do śmierci.

W latach 1820, 1823, 1833, 1839 był dziekanem i do 1825 kierował biblioteką uniwersytecką.

Do jego uczniów należeli Georg Gottfried Gervinus (1805–71) i Ludwig Häusser (1818–67). Jako głowa szkoły heidelberskiej historiografii politycznej Schlosser konkurował z berlińską szkołą Leopolda von Ranke (1795–1886). Jednak prace Schlossera były w mniejszym stopniu ograniczone do sfery politycznej niż pisma Ranke. Trwały wpływ na czytelników mieszczańsko-liberalnych w Niemczech wywarła siedmiotomowa praca pt. Geschichte des achtzehnten Jh. und des neunzehnten bis zum Sturz des franz. Kaiserreichs (1836–48; pierwsza wersja w 2 tomach, 1823; Historia XVIII i XIX stulecia do upadku Cesarstwa Francuskiego), która była jedną z najczęściej czytanych książek historycznych tego okresu. Do popularyzacji jego pojmowania historii przyczyniło się dzieło Weltgeschichte für das deutsche Volk (19 tomów, 1844–57; Historia świata dla narodu niemieckiego), którego nowe wydania ukazywały się do XX wieku. Oba te pisma przetłumaczono na kilka języków obcych.

Dzieła (wybór)

  • Leben des Theodor de Beza und des Peter Martyr Vermili, 1809.
  • Geschichte der bilderstürmenden Kaiser des oströmischen Reiches, 1812.
  • Geschichte des 18. Jahrhunderts und des 19. bis zum Sturz des französischen Kaiserreichs, 1836-48.
  • Universalhistorische Übersicht der Geschichte der Alten Welt und ihrer Kultur, 1826-34.
  • Zur Beurteilung Napoleons und seiner neuesten Tadler und Lobredner, 1832-35.
  • Weltgeschichte für das deutsche Volk, 1844-57.

Literatura

  • Franz Xaver von Wegele: Schlosser, Friedrich Christoph w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 31, Duncker & Humblot, Leipzig 1890, s. 533–541.
  • Gottlob, Michael: Geschichtsschreibung zwischen Aufklärung und Historismus. Johannes von Müller und Friedrich Christoph Schlosser, Frankfurt-M./... 1989 (Diss. Heidelberg 1988).
  • Michael Gottlob: Schlosser, Friedrich Christoph w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 23, Duncker & Humblot, Berlin 2007, ISBN 978-3-428-11204-3, s. 104 (online).

Linki