August Gaul

Georg August Gaul (ur. 22 października 1869 w Großauheim (obecnie część miasta Hanau); zm. 18 października 1921 w Berlinie) – niemiecki rzeźbiarz i medalier działający w okresie przejściowym między historyzmem a modernizmem. (wyznanie katolickie)

August Gaul, portret wykonany przez Aloisa Metza.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec: Philipp (1840–1910), kamieniarz;
Matka: Katharina z domu Schilling (1838–82);
Żona: od 1900 Clara z domu Haertel (1874–1940, wyznanie ewangelickie);
Dzieci: syn i dwie córki.

Życiorys i twórczość

Początki nauki rzeźbiarstwa Augusta Gaula przypadają na okres pracy w warsztacie kamieniarskim ojca Philippa Gaula. W latach 1884–88 uczył się w Akademii Rysunku w Hanau. Następnie pracował w Berlinie w atelier Alexandra Calandrelli i uczęszczał do Unterrichtsanstalt des Kunstgewerbemuseums. Od 1890 roku prowadził w zoo studia rysunkowe dotyczące budowy zwierząt, a od 1894 studiował w Akademii Sztuk Pięknych u malarza zwierząt Paula Meyerheima. W 1895 roku został współpracownikiem i uczniem Reinholda Begasa, głównego przedstawiciela neobaroku w niemieckiej rzeźbie. W warsztacie Reinholda Begasa stworzył w 1897 4 duże lwy do pomnika Wilhelma I. Dzięki nagrodzie akademickiej za relief przedstawiający arenę (Arenarelief) przebywał w 1897/98 we Włoszech. Tutaj Louis Tuaillon nauczał go sztuki Adolfa von Hildebranda, które pomogły mu przezwyciężyć naturalizm i odnaleźć własny styl już około 1900 roku. Po powrocie z Rzymu przyłączył się do nowo powstałej Secesji Berlińskiej i od 1902 roku działał w jej zarządzie.

August Gaul wykonywał prawie wyłącznie rzeźby zwierząt. Na pierwszym planie stawiał pojedyncze zwierzę w spokojnej postawie. Rezygnował ze skomplikowanych scen rodzajowych i form grupowych, ponieważ zaprzeczałyby one pożądanemu plastycznemu spokojowi, kubicznej spójności i wszechstronnej jasności. Podobnie oszczędne są jego prace graficzne. Swoją wiedzę na temat wykonywania przedstawień zwierząt przekazywał młodemu adeptowi rzeźbiarstwa Gerhardowi Marcksowi.