Georg Rodolf Weckherlin

Georg Rodolf Weckherlin (ur. 15 września 1584 w Stuttgarcie, zm. 13 lutego 1653 w Londynie) – niemiecki poeta w okresie późnego renesansu.

Georg Rodolf Weckherlin
Georg Rodolf Weckherlin.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec:Johann (1547—1610), od 1575 kancelista w Stuttgarcie, 5.12.1588 nobilitowany na szlachcica;
  • Matka: Ursula Sattler;
  • Rodzeństwo: 10 lub 11 m.in. brat Ludwig (1583—1635), pastor w Plochingen koło Eßlingen, poeta;
  • Żona: od 13 września 1616 Elisabeth (zmarła między 1641 a 1647), córka Francisa Rawortha;
  • Dzieci: 2 m.in. syn Rudolf (1617–1667), urodzony w Anglii i córka Elisabeth (ur.7.11.1618 w Stuttgarcie), matka angielskiego męża stanu sir Williama Trumbulla (1639–1716).

Życiorys

Georg Rodolf Weckherlin studiował od 1601 roku prawo w Tybindze. Od marcu do listopada 1604 odbył podróż do Lipska, Halle, Wittenbergi i Magdeburga. W celach dyplomatycznych był w 1606 roku we Francji w Montbéliard (Mömpelgard, 16 marca), Lyonie (29 marca), Orleanie (18 kwietnia) i Paryżu (w maju, ponownie w październiku 1607). Między 1607 a 1614 przebywał przez 3 lata w Anglii, co miało decydujące znaczenie dla jego przyszłości. W Anglii poznał poetów Henryego Wottona, Josua Sylvestra i Samuela Daniela. Od 1616 był przez 6 lat prywatnym sekretarzem i poetą dworskim księcia Jana Fryderyka Wirtemberskiego (chociaż nie potwierdzają tego oficjalne wykazy urzędników). W 1616 włoski poeta nazwał go „segretario interprete” księcia. Przypuszczalnie w lipcu 1617 i wrześniu 1618 przebywał ponownie w Stuttgarcie i zatrudniony był podczas organizowanych świąt dworskich.

Jako sekretarz księcia Wirtembergii pojawia się jeszcze wzmianka o nim w 1619 roku, a potem jego ślad w Niemczech się gubi. Kiedy dokładnie wyjechał ostatecznie do Anglii nie wiadomo, ale musiało nastąpić to między 1620 a 1624 rokiem, ponieważ z 3 kwietnia 1624 pochodzi jego pierwsze pismo z Anglii, które ma wyraźny związek z jego służbą dyplomatyczną. W 1641 Weckherlin wypowiedział się, że przez 16 lat był podsekretarzem u czterech sekretarzy państwa: do 1629 u Conwaya, 1629—32 u Dorchestera, od końca 1632 do lutego 1640 u Coke, od 1640 u Vane. Od 21 stycznia 1641 do 23 maja 1642 roku zabiegał kilkakrotnie bezskutecznie o posadę w szwedzkiej służbie dyplomatycznej. Po powstaniu w 1644 Committee of the two Kingdoms otrzymał stanowisko Secretary for foreign tongues, a oprócz tego był licenser of the press. 15 marca 1649 odszedł ze służby państwowej, czego powodem mogła być choroba. Oldenburski poseł, Hermann Mylius zastał go 7 stycznia 1652 roku chorego na podagrę. Jeszcze w marcu 1652 roku był asystentem swojego następcy Johna Miltona, który tracił wzrok.

Najstarszy wiersz Weckherlina pochodzi z 1610 a ostatni z 1648 roku. Oprócz wierszy w języku niemieckim napisał 11 w języku angielskim (Triumphall shews set forth lately at Stutgart, 1616), jeden francuski w Kurtzen Beschreibung (1618), 3 francuskie w Beschreibung und Abriß deß jüngst zu Stutgarten gehaltnen F. Balleths (1618). Dwa wiersze napisał w dialekcie szwabskim. W Kurtze Beschreibung, deß zu Stutgarten, bey den Fürstlichen Kindtauf vnd Hochzeit, Jüngst-gehaltenen (1617) Frewden-Fests są poza tym liczne fragmenty w oryginale i tłumaczeniu niemieckim z antycznych, włoskich i francuskich autorów. Około jedna trzecia Oden vnd Gesänge to naśladowanie wierszy obcych, przeważnie francuskich (Pierre de Ronsard, Joachim du Bellay) i w mniejszym stopniu angielskich. Zbiory wierszy z 1641 i 1648 stanowią twórczość indywidualną poety, z czego 67 wierszy religijnych jest opracowaniem psalmów. Pierwsze cztery publikacje Weckherlina przedstawiają dworskie święta (chrzest, ślub, balet). Począwszy od zbioru wierszy Gaistliche und Weltliche Gedichte zaczął stosować reguły opisane przez Martina Opitza.

Weckherlin napisał kilka wierszy pochwalnych m.in. po śmierci Gustawa II Adolfa (znajdują się w wydaniu z 1641), za które, jak to było wówczas w zwyczaju, otrzymał zapłatę. Nigdy nie opiewał przeciwników sprawy protestanckiej, w Anglii napisał tylko jeden wiersz chwalący Anglika, a w 1640 dwa drwiące z dworzanina.

Po okresie zapomnienia dopiero Johann Jakob Bodmer i Johann Gottfried Herder ponownie zwrócili uwagę na twórczość tego poety.

Georg Rodolf Weckherlin zmarł 13 lutego 1653 w Londynie.

Dzieła (wybór)

  • Triumf newlich bey der F. Kindtauf zu Stutgart gehalten (14 wierszy) i wersja angielska Triumphall shews set forth lately at Stutgart (11 wierszy) , 1616;
  • Kurtze Beschreibung, deß zu Stutgarten, bey den Fürstlichen Kindtauf vnd Hochzeit, Jüngst-gehaltenen (1617) Frewden-Fests, 1618 (8 wierszy);
  • Beschreibung und Abriß deß jüngst zu Stutgarten gehaltnen F. Balleths, 1618 (4 wiersze);
  • Oden vnd Gesänge, 1618/19, 2 tomy (68 wierszy);
  • Gaistliche und Weltliche Gedichte, 1641 (127 wierszy, z czego część powtórzona z wydań z 1616 i 1618);
  • Gaistliche und Weltliche Gedichte, 1648 (180 wierszy z wszystkimi wydanymi uprzednio).

Literatura

  • Fischer, Hermann, "Weckherlin, Georg Rudolph" w: Allgemeine Deutsche Biographie 41 (1896), s. 375-379; URL: https://www.deutsche-biographie.de/pnd118629840.html#adbcontent.