Georg Treu

Georg Treu (ur. 29 marca 1843 w Sankt Petersburgu; zm. 5 października 1921 w Dreźnie) – niemiecki archeolog klasyczny i dyrektor zbiorów antycznych i muzeum odlewów gipsowych w Dreźnie (Skulpturensammlung w Państwowych Zbiorach Sztuki w Dreźnie). (wyznanie ewangelickie)

Życiorys ↑

Treu studiował od 1861 r. teologię w Dorpacie oraz archeologię w Berlinie. Od 1866 r. był współpracownikiem zbiorów antycznych w Ermitażu w Sankt Petersburgu. W 1874 r. doktoryzował się na uniwersytecie w Getyndze, po czym pracował jako Privatdozent na uniwersytecie w Berlinie i był tam asystentem dyrektora Królewskiego Muzeum.

Podczas niemieckich wykopalisk na Olimpii w Grecji w latach 1875–1881 kierował tam przez pewien czas prowadzonymi pracami. Od 1882 do 1915 r. był następcą Hermanna Hettnera (1821–1882) jako dyrektor zbiorów antycznych i muzeum odlewów gipsowych w Dreźnie (Skulpturensammlung w Państwowych Zbiorach Sztuki w Dreźnie), znajdującym się w Albertinum, w byłym arsenale broni "Dresdner Zeughaus". Pełniąc tę funkcję dokonał licznych zakupów greckich oryginalnych rzeźb i innych antycznych dzieł sztuki (wazy, terakoty). Dzięki ścisłym kontaktom z Augustem Rodinem (1840–1917), Constantinem Meunierem (1831–1905) i Maxem Klingerem (1857–1920) wzbogacił muzeum o ich dzieła. Już ok. 1900 r. zbiory Treua uznane zostały za światową dokumentację historii rzeźby.

Od 1882 do 1909 r. był profesorem zwyczajnym historii sztuki na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie i jednocześnie profesorem w tamtejszej Akademii Sztuki.

Georg Treu zmarł 5 października 1921 w Dreźnie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu Johannisfriedhof.

Dzieła (wybór) ↑

  • Griechische Tongefäße in Statuetten- und Büstenform, 1875.
  • Hermes mit dem Dionysosknaben, 1878.
  • Sollen wir unsere Statuen bemalen?, 1884.
  • Die Bildwerke von Olympia in Stein und Ton, 1894.
  • Hellenische Stimmungen in der Bildhauerei, 1910.

Literatura ↑

  • Treu, Georg w Meyers Großes Konversations-Lexikon, Tom 19. Leipzig 1909, s. 695.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała