Gerhard Thiele

Gerhard Joachim Richard Thiele (także Gerhard Lindemann; ur. 29 kwietnia 1909 w Szczecinie; zm. 30 czerwca 1994) – niemiecki nauczyciel i powiatowy przywódca Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (niem. Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei, NSDAP) w Gardelegen. Był głównym odpowiedzialnym za masowy mord 13 kwietnia 1945 r. na więźniach obozu koncentracyjnego Mittelbau-Dora na terenie majątku ziemskiego Isenschnibbe. 1016 więźniów zamknięto w murowanej stodole, którą następnie podpalono, a przez luki w dachu wrzucano granaty ręczne. Do tych, którzy próbowali uciec strzelano. Z masakry ocalało 7 Polaków, 3 Rosjan i 1 Francuz. Zeznania ocalonych zebrał i opublikował Melchior Wańkowicz (1892–1974) w 1969, w książce "Od Stołpców po Kair".

W SS (Schutzstaffel) Thiele był w randze SS-Obersturmbannführera (odpowiednik podpułkownika w siłach zbrojnych), a w Wehrmachcie w stopniu porucznika.

W styczniu 1946 r. ukrył się i zmieniwszy tożsamość żył jako emeryt w Düsseldorfie. W latach 60-tych prokuratury w Magdeburgu i Getyndze rozpoczęły dochodzenie przeciw niemu. W 1970 r. jego żona Rosemarie oświadczyła, że nie widziała go od 14 kwietnia 1945 r., czyli od dnia po masakrze. 7 października 1991 r. rozpoczęto ponownie postępowanie przeciw niemu przed Sądem Rejonowym w Gardelegen (Kreisgericht Gardelegen), który wydał nakaz jego aresztowania. Postępowanie jednak zostało zakończone bezowocnie po jego śmierci.

Literatura ↑

  • Daniel Blatman: Die Todesmärsche 1944/45.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała