Gottlob Johann Christian Kunth

Gottlob Johann Christian Kunth (ur. 12 czerwca 1757 r. w Baruth; zm. 22 listopada 1829 r. w Berlinie) - niemiecki polityk i pedagog. (wyznania luterańskiego)

Genealogia

Ojciec Johann Sigismund Kunth (1700-1779), pastor w Pölzig, od 1743 r. superintendent w Baruth, autor pieśni kościelnej »Es ist noch eine Ruh vorhanden« ( A zatem pozostaje odpoczynek ), syn rentiera Johanna Kaspara Kuntha z Legnicy i Sabine Margarete Mordebier; matka N. N. (1723-1804) z Weißenfels; - ożenił się w Berlinie w 1806 r. z Margarethe Marquatowski lub Malgorzatą Mankwiatowską (1783-1863, wyznania katolickiego), córką mistrza krawieckiego w Warszawie; miał 2 synów i 2 córki.

Życiorys

Od 1772 r. uczęszczał do Pädagogium w Halle po czym rozpoczął, wbrew woli ojca, który widział w nim teologa, studia prawnicze w Lipsku, które przerwał w 1776 r. wskutek trudności finansowych. Z tego powodu przyjął w Berlinie posadę wychowawcy braci Wilhelma (1767-1835) i Alexandra von Humboldta (1769-1859) oraz zamieszkał w zamku Tegel. Uczył ich matematyki, języka niemieckiego, łacińskiego, greckiego, francuskiego i historii oraz zapoznawał z ideami oświecenia. Zorganizował dla nich prywatne wykłady Markusa Herza (1747-1803) oraz wprowadził do salonu literackiego prowadzonego przez żonę Markusa Herza Henriettę Herz (1764-1847). Administrował także majątkiem rodziny von Humboldt.

Dzięki wstawiennictwu Marie-Elisabeth von Humboldt u króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II Hohenzollerna (1744-1797) otrzymał w 1789 r. posadę asesora w Manufaktur - und Kommerzkollegium (Kolegium Manufaktur i Handlu). W 1801 r. był kierownikiem Generalnej Dyrekcji Kolegium Manufaktur i Handlu. W 1809 r. otrzymał kierownictwo w sekcji policji rzemieślniczej. Do 1806 r. był dyrektorem Generalverwaltung für Handel und Gewerbe (Generalna Administracja Handlu i Rzemiosła) . Stanowisko to utracił z powodu konfliktu z ministrem finansów Hansem von Bülowem (1774-1825) i otrzymał posadę doradcy jako generalny komisarz handlu.

W praktyce promocji działalności gospodarczej reprezentował zwykłe działania takie jak: wysyłanie młodych urzędników za granicę, sprowadzanie spoza Niemiec i spoza Prus ekspertów do wdrażania nowych i poprawy przestarzałych rzemiosł, powściągliwość w udzielaniu patentów w celu szybszego rozpowszechnienia nowych procedur, prowadzone przez stałych rezydentów szpiegostwo przemysłowe w Anglii i Francji, zakładanie szkół.

Po śmierci został 25 listopada 1829 r. pochowany w krypcie na ewangelickim cmentarzu Friedhof Jerusalems und Neue Kirche I, II, III. 21 listopada 1830 r. jego zwłoki przeniesiono do założonego przez niego parku przy zamku Tegel i złożono w części zawierającej groby Humboltów.

Dzieła (wybór)

• Ueber Nutzen oder Schaden der Maschinen, besonders in Fabriken. 1820.

Literatura

• Paul Goldschmidt: Kunth, Christian. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 17, Duncker & Humblot, Leipzig 1883, s. 391–394.
• Wolfhard Weber: Kunth, Christian. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 13, Duncker & Humblot, Berlin 1982, ISBN 3-428-00194-X, s. 303.