Hermann Grabner

Życiorys ↑

Po ukończeniu studiów prawniczych i uzyskaniu stopnia doktora prawa w 1909 r. Hermann Grabner zaczął w 1910 r. studiować w Lipsku kompozycję u Maxa Regera. W 1912 r. został asystentem Regera w orkiestrze Meininger Hofkapelle (Meiningen), w 1913 r. nauczycielem kompozycji w Konserwatorium Strasburskim, po 1918 w Konserwatorium w Heidelbergu i Mannheim. W 1924 r. przeniósł się do Konserwatorium Lipskiego, gdzie jako docent uczył kompozycji. Od 1930 r. był tam uniwersyteckim dyrektorem muzycznym i od 1932 r. profesorem.

Grabner od 1928 r. należał do antysemickiego i volkistycznego Związku Walki o Kulturę Niemiecką (niem. Kampfbund für deutsche Kultur). W okresie nacjonalizmu skomponował m.in. »Fackelträger-Lieder, Meinen S.A.-Kameraden gewidmet« (1933), czy »Stellt euch um die Standarte rum« (1935). Od 1938 do 1945 r. uczył jako następca Paula Hindemitha w Wyższej Szkole Muzycznej w Berlinie, po wojnie w latach 1950–51 w Miejskim Konserwatorium w Berlinie Zachodnim.

Hermann Grabner uzyskał znaczenie jako teoretyk muzyki i pedagog. Początkowa działalność jako altowiolisty i dyrygenta w Meiningen i Lipsku zwróciła uwagę na jego utwory. Jako kompozytor pozostał początkowo wierny stylowi Regera, ale w środkowych i końcowych kompozycjach swojej twórczości rozwinął własny styl, na zasadach którego oparł swoją koncepcję nauczania. Oprócz jednej opery (»Die Richterin«) komponował liczne utwory orkiestrowe, chórowe (»Die Heilandsklage«, »Frohsinn im Handwerk«, »Requiem«), organowe, pieśni, muzykę kameralną, dwa motety. Hermann Grabner był także autorem książek o tematyce muzycznej.

Jego uczniem był m.in. Wolfgang Fortner.

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

Linki ↑