Gregor Reisch


Gregor Reisch (znany także jako Rusch de Balingen, R[e]ysch[ius], Rieschius, Reyst, Reitschius; ur. między 1467 a 1470 r. w Balingen (Wirtembergia); zm. 9 maja 1525 r. we Fryburgu Bryzgowijskim (niem. Freiburg im Breisgau)) - niemiecki nauczyciel uniwersytecki i przeor kartuzów.

Życiorys


Gregor Reisch immatrykulował w 1487 r. na uniwersytet we Fryburgu Bryzgowijskim. Podczas okesu studiów był alumnem bursy studenckiej Domus Cartusiana. Już w następnym roku otrzymał stopień baccalaureusa artium, a w 1489 magistra artium. Przez pewien czas uczył na uniwersytecie i w 1496 wstąpił do zakonu kartuzów we Fryburgu Bryzgowijskim. W 1501 został przeorem w klasztorze Buxheim i w 1502 przeorem w klasztorze Johannisberg we Fryburgu, gdzie pozostał do śmierci. Od 1508 pracował jako wizytator reńskiej prowincji zakonu. Jako członek kapituły zakonu (od 1507) wydał statut i przywileje (Statuta Ordinis Cartusiensis, 1510). Od 1510 był zaufanym cesarza Maksymiliana I Habsburga, z którym omawiał kwestie wiary i nauki. W 1519 udzielił mu ostatniego namaszczenia.

Już podczas swojej działalności pedagogicznej na uniwersytecie zaczął pisać Margarita philosophica będące pierwszym dziełem encyklopedycznym w obszarze niemieckojęzycznym. Przedmowę do jego dzieła pisali wybitni ówcześni humaniści tacy jak: Adam Werner von Themar, czy z otoczenia Jakoba Wimpfelinga Ulrich Zasius i Jakob Locher.

Jego uczniem był m.in. Jan Eck.

Dzieła (wybór)


  • Margarita philosophica, 1503.
  • Aepitoma omnis phylosophiae, 1504.
  • Appendix Matheseos in Margaritam philosophicam , 1512.

Literatura


  • Gilbert Heß: Reisch, Gregor(ius). W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 21, Duncker & Humblot, Berlin 2003, ISBN 3-428-11202-4, s. 384-386.
  • Prantl: Reisch, Gregor. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 28, Duncker & Humblot, Leipzig 1889, s. 117.

Linki