Gottfried Grote


Gottfried Grote (ur. 15 maja 1903 w Oberfrohna (obecnie Limbach-Oberfrohna); zm. w lipcu 1976 w Berlinie) - niemiecki muzyk kościelny. (wyznania ewangelickiego)

Życiorys


Gottfried Grote studiował od 1923 r. w Berlinie u organisty Waltera Fischera (1872–1931) i w Bonn u Heinricha Boella. W 1926 r. objął kierowanie chórem »Barmener Bachvereins« i w 1935 r. został kantorem i organistą w ewangelickiej fundacji »Evangelisches Johannesstift Berlin« w Berinie-Spandau założonej przez Johanna Hinricha Wicherna, gdzie pracował także jako nauczyciel dyrygowania chórem, liturgik i hymnolog. Tych dziedzin uczył także jako profesor w berlińskiej wyższej szkole muzycznej »Städtisches Konservatorium für Musik in Berlin« (Stern’sches Konservatorium). Końcem 1955 r. objął kierownictwo »Staats- und Domchor Berlin«, które oddał z powodów zdrowotnych w 1969 roku. Grote zmarł w 1976 r., w wieku 73 lat.

Szczególne znaczenie ma jego wydanie zbioru chorałów »Geistliches Chorlied«. Przez wiele lat przyjaźnił się z Ernstem Peppingiem, z którym mimo, że obaj studiowali w Berlinie, pierwszy raz spotkał się w lutym 1931 roku. W krótkim czasie stał się doradcą artystycznym Peppinga i ważnym interpretatorem jego utworów chórowych, które często wystawiał w latach 30-tych i 40-tych z chórem »Spandauer Kantorei«. Jako kompozytor organowy oprócz Jana Sebastiana Bacha wysoko cenił Samuela Scheidta. W Kolonii Gottfried Grote wystawił też utwór »Weihnachtsgeschichte op. 10« Hugo Distlera.

Dzieła (wybór)


  • Geistliches Chorlied : zwei- bis sechsstimmige Sätze für gemischten Chor. 2 tomy 1949-50.
  • Chorbuch für gleiche Stimmen : ein- bis fünfstimmige Weisen und Sätze für Frauen- und Kinderchöre, Schulchöre und Kurrenden. 1951.
  • Motetten alter Meister : für gemischten Chor. 1961.
  • Motetten alter Meister : für gemischten Chor. 1965.

Linki