Nikolaos Gyzis

Nikolaos Gyzis (także Nikolaos Jizis lub Nikolaus Gysis, gr. Νικόλαος Γύζης, Nikólaos Gýzīs; ur. 1 marca 1842 w Sklavochori na Tinos (Grecja); zm. 4 stycznia 1901 w Monachium) - grecki przedstawiciel malarstwa rodzajowego i monumentalnego oraz szkoły monachijskiej. (wyznanie prawosławne)

Nikolaos Gyzis
Nikolaos Gyzis.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec : Georgios, cieśla.
  • Matka : Margeritha Luvaris.
  • Ożenił się : w Atenach w 1877 z Artemis Nasos (1854–1929).
  • Dzieci : 7.

Życiorys

Nikolaos Gyzis studiował w latach 1854–61 na politechnice w Atenach. Dzięki otrzymanemu stypendium udał się do Monachium, gdzie od jesieni 1865 studiował malarstwo u Hermanna Franza Anschütza (1802–1880), a od 1868 do 1871 u Carla Theodora von Pilotyego (1826–1886). W 1872 wyjechał do Aten, w następnym roku podróżował po Azji Mniejszej i w 1874 wrócił do Monachium. Swoją ojczyznę odwiedził jeszcze w 1877 i 1895 z Ludwigiem von Löfftzem (1845–1910). Odbył podróże do Paryża, Włoch i z Franzem von Defreggerem (1835–1921) do Tyrolu.

Od 1882 był nauczycielem w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a w 1888 został tam profesorem.

Początkowo był pod wpływem swojego nauczyciela Carla Theodora von Pilotyego i kolegów z atelier Defreggera i Eduarda Kurzbauera (1840–1879). Styl malowania zmienił po podróżach do Aten i Azji Mniejszej. W jego sztuce pojawiły się sceny rodzajowe z orientalnego, a zwłaszcza greckiego życia (Karnawał w Atenach, Ceremonia zaręczyn), jak również martwa natura, tematy historyczne (Wieść o zwycięstwie w 1871 roku, Triumf Bawarii, Po bitwie pod Psarą) i kilka portretów (Franza von Defreggera, Wilhelma Leibla (1844–1900) i Franza von Lenbacha (1836–1904)). W ostatnich latach życia Nikolaos Gyzis tworzył monumentalne obrazy o tematyce religijnej (Triumf wiary). Jednak największą wartość przedstawiają jego rysunki i szkice farbą do wykonywanych obrazów olejnych.

Literatura

  • Max Freiherr von Wangenheim: „Gysis, Nikolaus” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 7, Duncker & Humblot, Berlin 1966, ISBN 3-428-00188-5, s. 364. (online).

Linki