Heinrich Hart

Heinrich Hart (ur. 30 grudnia 1855 w Wesel; zm. 11 czerwca 1906 w Tecklenburgu (Westfalia)) - niemiecki pisarz oraz krytyk literacki i teatralny. (wyznania ewangelickiego)

Heinrich Hart. Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Heinrich (1827-1907), radca obrachunkowy, syn mistrza krawieckiego Heinricha Ferdinanda w Münster i Friederike Charlotte Mieling; matka Elise Bruch (1825-1900); brat Julius ; - ożenił się w 1885 z Cäcilie Kulpa (ur. 1866).

Życiorys

Heinrich Hart uczęszczał razem z bratem Juliusem do gimnazjum »Paulinum« w Münster, gdzie w 1874 zdał maturę. Już tutaj rozpoczął działalność publicystyczną. Razem z bratem wydawał gazetkę szkolną »Herz und Geist«. Podczas gdy brat jeszcze uczęszczał do gimnazjum Heinrich studiował początkowo teologię, potem filozofię, języki nowożytne i szczególnie historię w Münster, Halle i Monachium. W 1877 wydali pierwsze czasopismo literackie »Deutsche Dichtung«, w którym wydrukowane zostały pierwsze wiersze Petera Hille. Ukazały się tylko trzy zeszyty tego czasopisma. Również w 1877 udali się bracia razem do Berlina, gdzie przyłączył się do ruchu naturalistycznego i przebywał w kręgu artystów i bohemy. Tutaj był czynny zwłaszcza jako krytyk i wydawca. Razem z bratem wydawał »Kritische Waffengänge«, które mają duże znaczenie dla niemieckiego naturalizmu.

Wydana przez Wilhelma Arenta antologia »Moderne Dichter-Charaktere« (1884/85) utorowała drogę wczesnemu naturalizmowi. Także bracia Heinrich i Julius Hart opublikowali w niej liczne wiersze. Późniejsze próby z »Berliner Monatsheften für Literatur, Kritik und Theater« (1885) i »Kritisches Jahrbuch« (1889/90) pozostały bez większego sukcesu. W 1889 r. Heinrich był współzałożycielem stowarzyszenia teatralnego »Freie Bühne«. Później należał do kręgu literackiego »Friedrichshagener Dichterkreis«, do którego należeli także: Hedwig Lachmann, Richard Dehmel, Christian Morgenstern, Wilhelm Bölsche, John Henry Mackay i wielu innych. Po waśni z kręgiem literackim »Friedrichshagener Dichterkreis« założył razem z bratem i innymi członkami w 1902 krąg poetycki »Neue Gemeinschaft«. Następnie był jednym z założycieli DGG »Deutsche Gartenstadt-Gesellschaft«, którego był przewodniczącym od 1902 aż do śmierci w 1906.

Oprócz działalności publicystycznej Heinrich Hart tworzył także jako literat. W swojej twórczości poetyckiej nawiązywał do Heinricha Heine i sporadycznie do Emanuela Geibela. Cykle liryczne i kosmologie, które odpowiadały ówczesnej modzie, są dzisiaj ledwo zrozumiałe, za wyjątkiem pierwszego tomu wierszy »Weltpflingsten, Gedichte eines Idealisten« (1872).

Muzykę do jego wierszy pisał Richard Strauss (Vier Lieder op. 27 ; No. 2 ; Cäcilie).

Dzieła (wybór)

• Weltpfingsten. Gedichte eines Idealisten, 1879.
• Sedan : eine Tragödie in fünf Akten ; mit einem Prolog, 1882.
• Das Lied der Menschheit. Ein Epos in 24 Erzählungen, 1888.
• Vom höchsten Wissen. Vom Leben im Licht. Ein vorläufig Wort an die Wenigen und an Alle. (razem z Juliusem Hartem), 1900.

Literatura

• Dietmar N. Schmidt: „Hart, Heinrich”. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 7, Duncker & Humblot, Berlin 1966, ISBN 3-428-00188-5, s. 706. (tylko dane genealogiczne, właściwy artykuł znajduje się Hart, Julius)