Heinrich Karl Schütze

Heinrich Karl Schütze (ur. 31 sierpnia 1700 r. w Hain w Hrabstwie Stolberg (niem. Grafschaft Stolberg); zm. 7 czerwca 1781 r. w Wernigerode) był niemieckim nauczycielem i rektorem szkoły w Wernigerode. (wyznania ewangelickiego)

Genealogia

Ojciec Christian Friedrich Schütze, pastor w Hain w Hrabstwie Stolberg, od 1701 w Wernigerode.

Życiorys

Heinrich Karl Schütze uczył się w rodzinnym mieście, a od 1718 do 1721 r. w szkole klasztornej w Ilfeld. W latach 1724-1727 studiował teologię i filologię klasyczną na uniwersytecie w Halle. Od jesieni 1729 do 1738 r. był konrektorem w szkole średniej w Wernigerode, gdzie został rektorem po przejściu starszego brata Eustasiusa Friedricha do Altony. Pod jego kierownictwem szkoła uzyskała wielką renomę.

Rozszerzył plan nauczania, który obejmował m.in. oprócz religii, języków klasycznych, matematyki i języka niemieckiego także historię, geografię, język francuski, heraldykę, genealogię, filozofię i fizykę, a oprócz tego kaligrafię i różne prace ręczne. Szkoła ta była tylko pięcioklasowa. Jej uczniami byli późniejsi przedstawiciele najróżniejszych kierunków naukowych i zawodów, m.in. poeci Gleim (1719-1803) i Unzer (1748-1774).

Heinrich Karl Schütze traktował każdego ucznia indywidualnie, próbował we wszystkich obudzić upodobanie do nauki i pilność oraz szukał ich szczególnych zainteresowań i skłonności. Do spotkań i dodatkowej pracy z uczniami wyższych klas wykorzystywał święta szkolne i soboty, podczas których odbywały się ćwiczenia z elokwencji, przy czym duży nacisk kładł na styl i staranność wypowiedzi. Główny nacisk kładł na język łaciński i metodykę jego nauki. Z powodu zasługi dla języka ojczystego został członkiem Niemieckich Towarzystwa Językowych w Helmstedt i Erlangen.

Dzieła (wybór)

  • De fide historica disquisitio brevis. 1744.
  • De remediis suspensivis in causa contra praecoces academicos. 1751.
  • Vernunft- und schriftmäßige Abhandlung von Aberglauben. 1757.
  • Betrachtungen über den Zeitvertreib. 1780.

Literatura