Henri Jordan
Heinrich „Henri“ Jordan (ur. 30 września 1833 w Berlinie; zm. 10 listopada 1886 w Królewcu) – niemiecki filolog klasyczny i profesor filologii klasycznej w Królewcu. (wyznanie ewangelicko-reformowane)
Genealogia
Ożenił się z Anną Droysen (1842–1918), córką profesora historii Johanna Gustava Droysena.
Życiorys
Henri Jordan pochodził z hugenockiej rodziny osiadłej w Berlinie. Po ukończeniu Joachimsthalsches Gymnasium, gdzie był uczniem Augusta Meineke studiował w latach 1852–1856 na uniwersytetach w Bonn i Berlinie u Moriza Haupta. 6 lutego 1856 r. promował się pracą pt. Quaestionum Catonianarum capita duo. W Berlinie pracował jako kandydat na nauczyciela w Friedrichswerdersches Gymnasium. 12 stycznia 1861 r. habilitował się w Berlinie i uczył jako Privatdozent.Od 1861 do 1863 r. przebywał we Włoszech. W 1867 r. został profesorem filologii klasycznej na uniwersytecie w Królewcu, którego był rektorem w roku akademickim 1875/76. Jego głównym dziełem jest topografia antycznego Rzymu, którą dokończył jego przyjaciel Christian Hülsen.
Henri Jordan prowadził korespondencję w latach 1842 – 1868 z Theodorem Mommsenem i Otto Jahnem.
Dzieła (wybór)
- Quaestionum Catonianarum capita duo, (dysertacja), Berlin 1856.
- M. Catonis praeter librum de re rustica quae extant, Leipzig 1860.
- Topographie der Stadt Rom im Altertum, 2 tomy, Berlin 1870-85.
- Forma urbis Romae, Berlin 1874.
- Kritische Beiträge zur Geschichte der lateinischen Sprache, Berlin 1879.
- Capitol, Forum und Sacra Via in Rom, Berlin 1881.
- Marsyas auf dem Forum in Rom, Berlin 1883.
Literatura
- Wilt Aden Schröder: Biogram Henriego Jordana w Teuchos – Zentrum für Handschriften- und Textforschung.
- Eduard Lübbert: Biographisches Jahrbuch für Altertumskunde, 9,2 (= JAW Bd. 49), 1886 (1887), s. 227–249 .
Linki
- Pisma Henriego Jordana i o nim w Katalog der Deutschen Nationalbibliothek.
- Pisma Henriego Jordana i o nim w Deutsche Digitale Bibliothek.