Ignaz Lachner

Ignaz Lachner (ur. 17 września 1807 r. w Rain am Lech; zm. 25 lutego 1895 r. w Hanowerze) był niemieckim kompozytorem i dyrygentem.

Genealogia

Ojciec Anton (1756–1820), zegarmistrz i organista w Rain; matka Anna Kunz, córka nauczyciela z Reimlingen; bracia Vinzenz (1811–1893), Franz (1803–1890) oraz przybrany brat Theodor byli kompozytorami i dyrygentami, a dwie siostry organistkami; – ożenił się z N.N. (zm. 1884); miał syna Karla.

Życiorys

Pierwszych lekcji muzyki Ignazowi Lachnerowi udzielał ojciec. W latach 1820–23 uczył się w gimnazjum St. Anna-Gymnasium w Augsburgu, gdzie kapelmistrz katedralny Karl B. Witschka zapoznał go z zasadami kompozycji. Mając 16 lat przeprowadził się do Monachium i grał tam na skrzypcach w podmiejskim teatrze Isartor-Theater oraz doskonalił swoje umiejętności u skrzypka i kompozytora Bernharda Molique. W 1824 r. brat Franz ściągnął go do Wiednia, gdzie uczył go gry na organach i teorii muzyki.

W Wiedniu został następcą brata jako organista w kościele ewangelickim. Później został skrzypkiem w orkiestrze opery i wkrótce drugim kapelmistrzem. Jako kompozytor stał się znanym twórcą pieśni. W 1831 r. został dyrektorem muzycznym w Stuttgarcie, gdzie skomponował operę »Die Regenbrüder«, do której libretto napisał Eduard Mörike (prapremiera w 1839). W 1842 r. wrócił do Monachium i ponownie został drugim kapelmistrzem w operze. Około 1850 r. sukces odniosła jednoaktowa śpiewogra »Alpenszenen«, w której zastosował intonację bawarsko–alpejskiej muzyki ludowej. W 1853 r. znalazł nowe stanowisko w Hamburgu jako pierwszy kapelmistrz teatru miejskiego. Po pięciu latach stanowisko to zamienił na kapelmistrza teatru królewskiego w Sztokholmie. W 1861 r. wrócił do Niemiec i został dyrygentem we Frankfurcie nad Menem, gdzie pracował do emerytury, do 1875 roku.

Ostatnie dziesięciolecie życia spędził w Hanowerze, gdzie po śmierci żony zamieszkał u syna Karla i poświęcił się komponowaniu. W całym swoim życiu Ignaz Lachner napisał trzy opery (»Der Geisterthurm«, 1837, Stuttgart; »Die Regenbrüder«, 1839, Stuttgart; »Loreley«, 1846, Monachium), msze, symfonie, kwartety smyczkowe, sonaty, muzykę kameralną i wiele pieśni.

Literatura

  • Carl Krebs: "Lachner, Ignaz" w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 51, Duncker & Humblot, Leipzig 1906, s. 530, online.
  • Anton Würz: "Lachner, Ignaz" Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 13, Duncker & Humblot, Berlin 1982, ISBN 3-428-00194-X, s. 376, online.

Linki