Jakob Schegk

Jakob Schegk (także Jakob Degen, Johann Jacob Brucker Schegk, Jakob Scheckius; ur. 6 czerwca 1511 r. w Schorndorfie; zm. 9 maja 1587 r. w Tybindze) - niemiecki prawnik, lekarz, filozof i obok Clemensa Timplera (1563-1624) jeden z najwybitniejszych przedstawicieli neoscholastyki protestanckiej.

Jakob Schegk. Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ożenił się w 1540 z Coroną Vogler; miał 2 synów (Davida zm. 1576 i Jakoba Bernharda zm. 1581).

Życiorys

W wieku 17 lat Jakob Schegk wstąpił na uniwersytet w Tybindze, gdzie w 1529 został magistrem filozofii, zapoznał się tam z teologią i jurysprudencją, a w 1539 nabył tytuł doktora medycyny. W 1543 został profesorem medycyny i uczył odtąd w Tybindze filozofii i medycyny, aż do śmierci. W 1577 stracił wzrok, co jednak nie spowodowało przerwania jego działalności. W filozofii jest jednym z głównych przedstawicieli kierunku arystotelesowskiego i cieszył się w swoim czasie wielkim poważaniem.

Oprócz komentarzy do pism Arystotelesa, jego głównym dziełem jest De demonstratione libb. XV (1564). Wystąpił też przeciw Petrusowi Ramusowi (1515-1572) i napisał przeciw niemu Hyperaspistes responsi ad quatuor epistolas P. Rami contra se editas (1570).

Jednym z jego uczniów był Nicolaus Taurellus (1547-1606). Był protektorem filozofa Hieronymusa Wolfa (1516-1580).

Dzieła (wybór)

• De Vna Persona & duabus Naturis Christi : Sententia Iacobi Schegkij D. Medici Et Philosophi Clarissimi, Professoris Scholae Tubingensis ex fundamentis quidem Scriptur[a]e Sacrae, analysi autem Philosophica, & piè & eruditè explicata. 1565.
• Iacobi Schegkii schorndorfensis Anatome responsi Simonii ad Prodromvm in quo responso defendens Simonius pristinos errores ... aliis novis erroribus accumulavit .... 1575.
• Organi Aristotelei Pars prima eaq. analytica. 1577.

Literatura

• Arthur Richter: Degen, Jakob (Philosoph). W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 5, Duncker & Humblot, Leipzig 1877, s. 21.