Johann Heinrich Wilhelm Tischbein

Johann Heinrich Wilhelm Tischbein zwany Goethe-Tischbein (ur. 15 lutego 1751 w Haina (Kloster); zm. 26 lutego 1829 w Eutin) – niemiecki malarz. (wyznanie ewangelickie)

Johann-Heinrich-Wilhelm-Tischbein (1751-1829)
Autoportret.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Johann Conrad Tischbein (1712–1778), malarz; matka Helene Maria Dehnhof (zm. 1781); rodzeństwo Johann Heinrich d.J. (1742–1808), Louise Margarethe (1746–1815), Johanna Elisabeth (1755–1800), Heinrich Jakob (1760–1804, malarz we Frankfurcie) ;– ożenił się 26 sierpnia 1806 w Hamburgu z Anną Marthą Ketting (1775–1852); dzieci Peter (1813–1883), nadleśniczy.

Życiorys

Johann Heinrich Wilhelm Tischbein uczył się początkowo u wuja Johanna Jacoba Tischbeina (1725–1791) w Hamburgu. W latach 1772/73 kontynuował naukę w Holandii i od 1777 r. pracował jako malarz portrecista w Berlinie. Tam w 1778 został przyjęty do loży wolnomularskiej » Zur Eintracht «.
Podobnie jak wielu jego kolegów malarzy również on przebywał we Włoszech. Pierwszy pobyt w Rzymie przypadł na lata 1779–1781. W tym czasie studiował dzieła antyczne, oraz zmienił swój styl malarski z rokoko na klasycyzm. Opuściwszy Rzym udał się do Zurychu, gdzie działał w kręgu Johanna Caspara Lavatera (1741–1801) i Johanna Jakoba Bodmera (1698–1783).
Dzięki pośrednictwu Johanna Wolfganga von Goethego (1749–1832) otrzymał stypendium od księcia Saksonii-Gotha-Altenburg Ernesta II Ludwika (1745–1804) i w 1783 r. mógł wrócić do Rzymu. W czasie tego drugiego pobytu we Włoszech, trwającego do 1799 r., zaprzyjaźnił się z przybyłym do Wiecznego Miasta w 1786 r. Johannem Wolfgangiem von Goethe, który u niego zamieszkał. W 1787 r. Tischbein podróżował z nim do Neapolu. W tym samym roku powstał słynny obraz Tischbeina przedstawiający Goethego podczas podróży po Kampanii Rzymskiej (obecnie w muzeum Städel we Frankfurcie nad Menem).

Od jesieni 1789 do 1799 r. był dyrektorem Akademii Sztuki w Neapolu (Accademia di belle arti di Napoli). Po powrocie do Niemiec w 1799 założył w Getyndze akademię rysunku dla kobiet. Od 1808 r. działał na dworze księcia regenta Oldenburga Piotra I (1755–1829). Odtąd aż do śmierci żył w Eutin.
Mniej znana jest twórczość literacka Tischbeina, jego biografia Aus meinem Leben (napisana w 1810) i wysoko cenione przez Goethego listy.

1810 Tischbein Tochter Ernestine anagoria
Ernestine, córka Tischbeina, 1810, Germanisches Nationalmuseum Norymberdze.
Źródło: Wikimedia Commons

Dzieła (wybór)

  • Portret Elisa von der Recke, olej na opłótnie, ok. 1775, 60,5 × 48 cm, Städtische Galerie Dresden, (Inv.-Nr. 1980/k45).
  • Goethe in der Campagna, (Goeyhe w Kampanii), olej na płótnie, 1787, 164 × 206 cm, Städelsches Kunstinstitut, Frankfurt am Main.
  • Goethe am Fenster der römischen Wohnung am Corso (Goethe przy oknie w rzymskim mieszkaniu przy Corso), akwarela, kreda i pióro / papier, 1787, 41,5 × 26,6 cm, Goethe-Museum, Frankfurt am Main.
  • Die Stärke des Mannes, (Potęga człowieka), olej na płótnie, 1821, Landesmuseum für Kunst und Kulturgeschichte Oldenburg.

Linki

Autor: Roman Penkała