Josef Quint


Josef Quint (ur. 28 marca 1898 roku w Bonn, zm. 14 grudnia 1976 roku w Kolonii) - niemiecki germanista. (wyznania katolickiego)

Genealogia


Ojciec Adam (zm. w 1940 r.), mistrz krawiecki w Bonn; matka Christine Sürtenich (zm. w 1957 r.); - ożenił się w 1950 r. z Anneliese (ur. w 1921 r.), córką prokurenta Friedricha Gustava Krumma (zm. w 1950 r.) i Ottilie Enke (zmarła w 1966 roku); miał 2 córki.

Życiorys


Po zdaniu matury i odbyciu służby wojskowej podczas pierwszej wojny światowej podjął w 1917/18 studia z zakresu filologii niemieckiej, angielskiej i francuskiej na uniwersytecie w Bonn. W 1922 roku zdał egzamin państwowy, a w 1924 roku po obronie dysertacji „Der mitteldt. Karl und Elegast nach der Zeitzer Handschrift herausgegeben“ (wydrykowana w 1927 roku) u Theodora Fringsa otrzymał tytuł doktora. W 1927 roku habilitował się w Bonn pracą „Textkritische Studien zu den dt. Predigten des Meisters Eckehart, Eine Kritik der Ausgabe von Franz Pfeiffer auf Grund des rekonstruierten Variantenapparates“. Od 1927 roku pracował jako privatdozent a w 1935 roku został profesorem nadzwyczajnym na uniwersytecie w Bonn. Od 1934 roku pracował na zlecenie Notgemeinschaft der deutschen Wissenschaft w ramach wydania zbiorowego dzieł Mistrza Eckharta. W 1939 roku został profesorem na uniwersytecie we Wrocławiu zastępując dotychczasowego profesora Friedricha Ranke.
W 1937 roku wstąpił do NSDAP i był członkiem kilku związków partyjnych. We wrześniu 1944 roku został powołany do służby wojskowej a w 1945 roku wrócił do Bonn z rosyjskiej niewoli. Tam komisja kontrolna wypowiedziała swoje wątpliwości przeciw podjęciu przez niego ponownie działalności pedagogicznej, jednak w 1947 roku został zaszeregowany jako „odciążony” i w 1948 roku przyjął stanowisko profesora katedry na uniwersytecie w Saarbrücken i kontynuował pracę w przeniesionym tam instytucie Eckhart-Institut. W 1954 roku został powołany na uniwersytet w Kolonii, gdzie pracował do emerytury w 1963 roku i całkowicie poświęcił się badaniu dzieł Eckharta.

Uhonorowanie
  • Od 1951 roku członek Deutsche Germanistenverband .
  • Od 1951 roku członek Société Internationale Arthurienne.
  • Od 1952 roku członek Kommission für Saarländische Landesgeschichte und Volksforschung.
  • Od 1956 roku członek Deutsch-Isländische Gesellschaft.
  • Od 1957 roku członek Gesellschaft für Rheinische Geschichtskunde.
  • Od 1960 roku członek Görres-Gesellschaft.
  • Od 1965 roku przewodniczący Deutsch-Indonesische Gesellschaft.
  • Odznaczony Wielkim Krzyżem Zasługi (niem. Verdienstorden der Bundesrepublik Deutschland) w 1975 roku.

Znaczenie


W działalności dydaktycznej i badawczej Quinta skoncentrowanej na niemieckiej mistycznej literaturze wydanie i przetłumaczenie dzieł Mistrza Eckharta miało szczególną pozycję. Jako pierwszy w takim zakresie zebrał i opracował jego dzieła, a zwłaszcza jego niemieckie kazania. Niezwykle udane tłumaczenie dzieł Eckharta ukazało się w 1955 roku. Konsekwencją rozpoczętej przez Quinta literacko-historycznej edycji i tłumaczenia jest odrodzenie ideologicznego niezinstrumentalizowanego zainteresowania dziełami Eckharta.

Dzieła (wybór)


  • Die Überlieferung der deutschen Predigten Meister Eckeharts , Bonn, 1932.
  • Deutsche Predigten und Traktate , München, 1955.
  • Neue Funde zur handschriftlichen Überlieferung Meister Eckharts , Tübingen, 1960.
  • Fundbericht zur handschriftlichen Überlieferung der deutschen Werke Meister Eckharts und anderer Mystiktexte , Stuttgart, 1969.

Literatura


  • Ziegeler, Hans-Joachim, „Quint, Josef“, w: Neue Deutsche Biographie, tom 21 (2003), strony 49-50.

Linki