Kurd von Schlözer

Kurd von Schlözer (właściwie Conrad Nestor von Schlözer; ur. 5 stycznia 1822 r. w Lubece; zm. 13 maja 1894 r. w Berlinie) - niemiecki dyplomata i historyk. (wyznania ewangelickiego)

Genealogia ↑

Ojciec Karl von Schlözer (1780-1859), rosyjski kupiec i generalny konsul w Lubece; matka Friederike Platzmann (1787-1873); rodzeństwo Nestor (1808-1899), Friederike (1814-1895), Cäcilie (1820-1904).

Życiorys ↑

Po ukończeniu gimnazjum Katharineum w Lubece w 1841 r. studiował historię oraz orientalistykę na uniwersytetach w Getyndze i Bonn. W kwietniu 1845 r. obronił pracę doktorską w Berlinie i zamieszkał w Paryżu, gdzie zajmował się publicystyką.

Mimo braku przygotowania prawniczego, a dzięki protekcji Ernsta Curtiusa (1814-1896) i księżniczki Augusty (1811-1890) został przyjęty do pruskiej służby dyplomatycznej. Kilka lat pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznym w Berlinie i w tym czasie napisał kilka rozpraw historycznych, m.in na temat Hanzy i historii niemiecko-rosyjskiej. W 1857 r. został pracownikiem przedstawicielstwa dyplomatycznego w Sankt Petersburgu, w 1863 w Kopenhadze i w następnym roku w Rzymie. W Rzymie był sekretarzem pruskiego posła przy Stolicy Apostolskiej, Friedricha Adolfa von Willisena (1798-1864).

Po misji w Meksyku prowadzonej na zlecenie Związku Północnoniemieckiego, która doprowadziła do umowy handlowej i żeglugowej, został w 1871 r. chargé d’affaires Cesarstwa Niemieckiego w Waszyngtonie. W licznych listach i informacjach z tego okresu dał wgląd w wewnętrzną sytuację polityczną Stanów Zjednoczonych.

W 1881 r., gdy Schlözer spędzał urlop w Niemczech Otto von Bismarck (1815-1898) zlecił mu misję dyplomatyczną w Rzymie. Jego zadaniem było unormowanie nadwyrężonych stosunków dyplomatycznych między Watykanem a Cesarstwem. W tym celu został w 1882 r. pruskim posłem przy papieżu Leonie XIII. Na okres przygotowania i realizacji tzw. Friedensgesetze (praw pokoju, które zakończyły walkę kulturową między Cesarstwem a Kościołem katolickim) z 1886/87 przypada szczyt jego kariery dyplomatycznej.

W 1892 r. przeszedł w stan spoczynku. Kurd von Schlözer zmarł w 1894 r. i pochowano go na cmentarzu Friedhof IV der Gemeinde Jerusalems- und Neue Kirche w Berlinie.

Dzieła (wybór) ↑

  • Les premiers habitants de la Russie. 1846.
  • Russlands älteste Beziehungen zu Scandinavien und Constantinopel. 1847.
  • Choiseul und seine Zeit. 1848.
  • Friedrich der Große und Katharina die Zweite. 1859.
  • General Graf Chasot. 1878.
  • Römische Briefe. 1912.
  • Mexikanische Briefe. 1913.
  • Jugendbriefe 1841 - 1856. 1920.

Literatura ↑

  • Paul Curtius: Schlözer, Kurd von. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 54, Duncker & Humblot, Leipzig 1908, s. 47-54.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała