Richard Scheibe

Richard Scheibe (ur. 19 kwietnia 1879 w Chemnitz; zm. 6 października 1964 w Berlinie) – niemiecki rzeźbiarz i medalier. (wyznanie ewangelickie).

Genealogia

  • Ojciec: Albert Bruno (1846–1933), saksoński oficer;
  • Matka: Isidora z domu Tau (1853–1924); kawaler;

Życiorys i twórczość

Richard Scheibe uczył się rysunku prywatnie jeszcze podczas nauki w gimnazjum w Dreźnie. W latach 1896-99 studiował malarstwo w drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jednym z jego nauczycieli był Leon Pohle (1841–1908). Później kontynuował naukę w Monachium w prywatnej szkole Heinricha Knirra (1862–1944) i prawie dwa lata spędził we Włoszech. W 1904 roku zamieszkał w Berlinie, gdzie zaprzyjaźnił się z Georgiem Kolbe (1877–1947). Podobnie jak on odszedł od malarstwa i zajął się rzeźbiarstwem. W latach 1908-14 dzielił atelier z młodym Gerhardem Marcksem (1889–1981). Jako samoucy nauczyli się technik rzeźbiarskich. Do połowy XX wieku Richard Scheibe koncentrował się na rzeźbach zwierząt, ale powstało też kilka portretów, miedzy innymi francuskiej piosenkarki Yvette Guilbert (1910–11, Berlin, Georg-Kolbe-Museum) oraz kilka postaci ludzkich w elegancko stylizowanych formach ekspresjonistycznych. We wczesnym okresie twórczości wykonał w 1914 roku razem z Walterem Gropiusem (1883–1969) relief na budynek administracji Kölner Werkbundausstellung. Jako oficer brał udział w I wojnie światowej na froncie wschodnim.

W 1922 roku wykonał pierwszą dużą rzeźbę dla budynku administracji fabryki Hoechst według projektu Petera Behrensa (1868–1940): pomnik ku czci poległych. W 1924 roku powołano go do Staatliche Hochschule für Bildende Künste (Städelschule) we Frankfurcie nad Menem. Początek działalności pedagogicznej zbiegł się z jego zmianą stylu i tematyki. Zaczął rzeźbić akty, co stało się główną częścią późniejszej pracy Richarda Scheibe. Przykładem tego jest męska postać, którą w 1926 roku jako pomnik Friedricha Eberta postawiono koło kościoła św. Pawła (Frankfurter Paulskirche) we Frankfurcie nad Menem. Wiosną 1933 roku narodowi socjaliści zwolnili go z funkcji nauczyciela, ale już w październiku wrócił na poprzednie stanowisko. W 1935 roku stworzył dla I.G. Farbenindustrie AG, Werk Hoechst we Frankfurcie nad Menem pomnik Wyzwolona Saara (Die befreite Saar), surową, prawie męską postać kobiety w długiej szacie. Rozerwane kajdany wskazują na tytuł. Statua ta była często przedstawiana na reprodukcjach w okresie nacjonalizmu.

W 1936 roku Richard Scheibe wrócił do Berlina i objął klasę mistrzowską w tamtejszej Pruskiej Akademii Sztuk, w której uczył do zakończenia wojny. W 1945 roku powołano go na Uniwersytet Sztuk Pięknych (Hochschule für bildende Künste) w Berlinie. Po przejściu na emeryturę w 1951 roku zatrzymał dotychczasowe atelier uniwersyteckie, gdzie uczył do końca swojego życia. Do wybitniejszych dzieł z tego okresu należy Pomnik ku czci ofiar 20 lipca 1944 (Ehrenmal der Opfer des 20. Juli 1944 (1952–54, Berlin ul. Stauffenbergstraße ). Idealistyczna treść i spokojna forma są charakterystyczne dla jego późnego stylu, który rozpoczął się w latach trzydziestych.

Richard Scheibe zmarł 6 października 1964 i został pochowany na Cmentarzu Ewangelickim Alt-Schmargendorf (Evangelischer Friedhof Alt-Schmargendorf).

Dzieła (wybór)

Pomnik Friedricha Eberta

 

Pomnik Friedricha Eberta, 1926.

Jutrzenka

 

Jutrzenka. Skulpturengarten Mannheim, 1937.

Richard Scheibe. Pomnik ku czci ofiar 20 lipca 1944

 

 

Pomnik ku czci ofiar 20 lipca 1944

Literatura

Linki

  • Esej Richard Scheibe – Staatsbildhauer (online, dostęp 10.06.2020)