Robert Scheu

Robert Scheu (ur. 11 lipca 1873 w Schönau (Dolna Austria); zm. 25 stycznia 1964 w Wiedniu) - austriacki prawnik, pisarz i publicysta. (wyznanie katolickie)

Genealogia ↑

Ojciec Josef Franz Georg Scheu (1841–1904), kompozytor i krytyk muzyczny; matka Emilie Karoline Fuchs; brat Gustav (1875–1935), prawnik i polityk; – ożenił się 1) z Leopoldine Lazinka, 2) w 1962 z Rosą Gizba; – bezdzietny.

Życiorys ↑

Robert Scheu ukończył gimnazjum akademickie, po czym studiował prawo na uniwersytecie w Wiedniu, gdzie zaprzyjaźnił się z Otto Stoesslem (1875–1936), z którym napisał dwie sztuki teatralne, Tote Götter i Waare. W 1896 r. otrzymał tytuł doktora prawa i od 1899 do 1924 r. pracował w k.k. Österreichisches Handelsmuseum. Scheu napisał opowiadania, aforyzmy, wiersze oraz kilka artykułów dla czasopisma Fackel wydawanego przez Karla Krausa (1874–1936). Przyjaźnił się z ważnymi postaciami wiedeńskiej moderny m.in. z architektem Adolfem Loosem (1870–1933) i Eugenią Schwarzwald (1872–1940). Z części spuścizny Scheua, która znajduje się w bibliotece Wienbibliothek im Rathaus wiadomo, że utrzymywał ścisłe kontakty z pierwszą żoną Stefana Zweiga (1881–1942), Friderike Marią Burger (1882–1971).

W 1901 r. przedłożył demokratyczno-polityczny program pt. Kulturpolitik i założył towarzystwo polityczno-kulturalne. Poza tym kierował przeprowadzonymi ankietami dotyczącymi reformy szkół średnich i prawa małżeńskiego. Po zakończeniu I wojny światowej angażował się w działalności Österreichisch-Tschechoslowakischer Verein. Oprócz tego zajmował się problemami gospodarczymi np. waloryzacją srebra czy znaczeniem naftownictwa w Austrii.

Dzieła (wybór) ↑

  • Tote Götter, 1898 (dramat, wspólna praca z Otto Stoesslem).
  • Robert Scheu und Otto Stoessl: Waare. Wiener Stück in drei Aufzügen, 1898, (wspólna praca z Otto Stoesslem).
  • Kulturpolitik, 1901.
  • Der Staatsstreich. Burleske Posse mit Gesang in 5 Aufzügen, 1904.
  • Karl Kraus. Geschrieben zum zehnten Jahrestag des Erscheinens der "Fackel", 1909.
  • Alltag eines Fröhlichen. Humoresken, 1913.
  • Wanderung durch Böhmen am Vorabend der Revolution vom 20. Juli bis 20. Sept. 1918. Ein Quellenwerk der Zeitgeschichte, 1919.
  • Der Weg zum Lebenskünstler, 1927.
  • Narrenpost. Seltsame Geschichten und Humoresken, 1948.
  • Sonnentränen, 2 tomy, 1960–61.
  • Tausend Gedanken. Aphorismen, 1962.

Literatura ↑

Autor: Roman Penkała