Walter Helbig

Walter Helbig (ur. 9 kwietnia 1878 w Falkenstein/Vogtl. w Saksonii; zm. 26 marca 1968 w Asconie w kantonie Ticino w Szwajcarii) – niemiecki i szwajcarski malarz, grafik i drzeworytnik.

Genealogia

  • Ojciec : Rudolf Guido, burmistrz w Falkenstein
  • Ożenił się : 1907 z pianistką i śpiewaczką Elisabeth Goetze

Życiorys

Od 1885 r. Walter Helbig przebywał w Dreźnie, gdzie ukończył szkołę realną i w latach 1895–1900 studiował w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. W 1897 r. przerwał studia i odbył dwuletnią podróż do Włoch, w czasie której poznał Arnolda Böcklina (1827–1901), Adolfa von Hildebranda (1847–1921) i krąg artystów skupiający się wokół Hansa von Maréesa (1837–1887). Po powrocie pracował pod kierownictwem swojego profesora Otto Gussmanna (1869–1926) przy malowidłach w kościołach w Dreźnie. Od 1903 do 1904 pracował razem z Otto Muellerem (1874–1930) w Dreźnie-Rockau. W latach 1905–09 mieszkał w Hamburgu.

Od 1909 r. przebywał w Berlinie, gdzie dzięki pośrednictwu Otto Muellera (1874–1930) zawarł znajomość z grupą artystów Brücke, do której należeli m.in. Cuno Amiet (1868–1961), Max Pechstein (1881–1955), Erich Heckel (1883–1970), Ernst Ludwig Kirchner (1880–1938) i inni. W 1910 r. uczestniczył w zakładaniu i pierwszej wystawie berlińskiej Nowej Secesji (Neue Secession). W 1910 r. Walter Helbig przeprowadził się do Szwajcarii, gdzie w 1911 r. w Weggis razem z Hansem Arpem (1887–1966) i Oscarem Lüthy (1882–1945) założył związek artystów Der Moderne Bund. Jego obrazy zaprezentowano podczas pierwszej wystawy grupy w grudnia 1911 r. w Grand Hotel du Lac w Lucernie, 7 lipca 1912 r. w czasie wystawy w Muzeum Sztuki w Zurychu (Kunsthaus Zürich) oraz w 1913 r. w galerii Hansa Goltza (1873–1927) w Monachium i w Galerie Sturm prowadzonej przez Herwartha Waldena (1878–1941) w Berlinie.

Od 1916 do 1924 mieszkał w Zurychu i utrzymywał kontakt z kręgiem dadaistów. W 1924 r. osiadł w Asconie, gdzie założył grupę malarską Der Grosse Bär, której nazwa nawiązywała do gwiazdozbioru Wielka Niedźwiedzica i składała się z siedmiu członków. W tym czasie Helbig malował pejzaże, martwe natury i portrety.

W 1933 r. naziści usunęli jego obrazy z muzeów w Mannheim i Erfurcie, a 35 obrazów i teczka z akwarelami i rysunkami spaliła się w 1943 r. podczas pożaru Galerie von der Heyde w Berlinie. Helbig otrzymał w 1938 r. obywatelstwo szwajcarskie. W 1948 r. odbyła się w Galerie Neupert w Zurychu jego pierwsza indywidualna wystawa. Od 1953 r. był członkiem Niemieckiego Związku Artystów (Deutscher Künstlerbund). Po II wojnie światowej Walter Helbig zaczął malować obrazy abstrakcyjne i w latach 60-tych eksperymentował z art informel.

Literatura

Linki