Wilhelm Trübner
Heinrich Wilhelm Trübner (ur. 3 lutego 1851 w Heidelbergu; zm. 21 grudnia 1917 w Karlsruhe) – niemiecki malarz, należący do kręgu skupiającego się wokół Wilhelma Leibla (1844–1900). Malował pejzaże, portrety, martwą naturę i sceny o tematyce mitologiczne. Jego prace stylistycznie zaliczane są do realizmu, naturalizmu, a późne dzieła do impresjonizmu. (wyznanie ewangelickie)
 |
| Autoportret z kapeluszem (1902). Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
- Ożenił się : w 1900 z Alice Auerbach (1874–1916).
- Dzieci : syn Jörg (1903–1930).
Życiorys
Początkowo Wilhelm Trübner chciał zostać złotnikiem, podobnie jak jego ojciec. Jednak poznanie w 1867 Anselma Feuerbacha (1829–1880) skłoniło go do studiowania malarstwa w Akademiach Sztuk Pięknych w Karlsruhe (1867–68), Monachium (od 1868 i od 1870) i Stuttgarcie (1869). W Monachium był uczniem Wilhelma von Dieza (1839–1907). Podczas pierwszej międzynarodowej wystawy w Monachium widział obrazy Wilhelma Leibla (1844–1900) i Gustave'a Courbet'a (1819–1877), które zrobiły na nim duże wrażenie.
Razem z Carlem Schuchem (1846–1903) i Albertem Langiem (1847–1933) malował pejzaże wokół jeziora Starnberger See. W tym czasie poznał też osobiście Wilhelma Leibla. W Monachium dzielił atelier z Hansem Thoma (1839–1924) i Albertem Langiem.
W 1872 podróżował do Włoch, a później także do Holandii i Belgii. W 1875 osiadł ostatecznie w Monachium. Po 1877 malował w sposób naturalistyczny tematy zaczerpnięte z mitologii i literatury. W latach 80-tych do grona jego kolegów oprócz Hansa Thomy zaliczali się przede wszystkim Lovis Corinth (1858–1925), Max Slevogt (1868–1932) i Max Liebermann (1847–1935). W 1889 galeria Fritza Gurlitta (1854–1893) zorganizowała wystawę jego prac w Berlinie.
Po wystawie zaczął ponownie malować pejzaże. Od 1895 uczył malarstwa w Städelsches Kunstinstitut we Frankfurcie nad Menem, gdzie w 1898 otrzymał tytuł profesora. W 1901 przyłączył się do Secesji Berlińskiej. Od 1903 do 1917 był profesorem w Akademii Sztuk Pięknych w Karlsruhe, a w latach 1904–1910 był jej dyrektorem. W 1914 podpisał odezwę do świata kultury tzw. „ Manifestes der 93”.
W 1917 otrzymał powołanie do Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, którego nie mógł przyjąć, ponieważ się rozchorował. Heinrich Wilhelm Trübner zmarł 21 grudnia 1917 w Karlsruhe z powodu dolegliwości serca i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Głównym (Hauptfriedhof).
Obrazy (wybór)
- Ave Caesar, morituri te salutant (Nationalgalerie der Staatlichen Museen, Berlin).
- Białe i czerwone róże, 1872, własność prywatna.
- Anna Trübner, 1873, Heidelberg, Kurpfälzisches Museum.
- Jezus zdjęty z krzyża, 1874, Staatsgalerie, Stuttgart.
- Pole ziemniaków w Weßling, 1876, Städtische Galerie im Lenbachhaus, Monachium.
- Pies artysty, ok.1878/79, Österreichische Galerie, Wiedeń.
- Para centaurów w lesie, 1878, własność prywatna.
- Bitwa Amazonek, 1880, Kurpfälzisches Museum, Heidelberg.
- Portret jeźdźca, 1880, Sammlung Hermann Nabel, Berlin.
- W atelier, 1888, Gemälde- und Skulpturensammlung der Stadt Nürnberg, Norynberga.
- Adler, ok. 1888, Kurpfälzisches Museum, Heidelberg.
- Widok na zamek heidelberski, 1889, Kurpfälzisches Museum, Heidelberg.
- Potok górski kolo Prien am Chiemsee, 1890, Asta von Berthmann-Hollweg, Berlin.
- Głowa Gorgony, 1891, Karlsruhe.
- Studnia Zygfryda w Odenwaldzie, 1902, tara Galeria Narodowa, Berlin.
- Zamek Hemsbach, 1906, Augustinermuseum, Freiburg.
- Zamek Schloss Baden-Baden, 1915, własność prywatna.
- Willa w okresie wiosennym, ok. 1917.
Literatura
- Trübner: des Meisters Gemälde in 450 Abbildungen. Wydawca Jos. Aug. Beringer. Stuttgart und Berlin: Deutsche Verlags-Anstalt, 1917 (= Klassiker der Kunst in Gesamtausgaben. Band 26.) (online).
Linki
- Artykuł powstał na podstawie Wilhelm Trübner w de. wikipedia.org.
- Obrazy Wilhelma Trübnera w Zeno.org.
- Prace Wilhelma Trübnera i o nim w Deutsche Digitale Bibliothek.