Johann Georg Eck

Johann Georg Eck (ur. 23 stycznia 1745 roku w Hinternah, zm. 20 listopada 1808 roku w Lipsku) - niemiecki filolog, historyk literatury. (wyznania ewangelickiego)

Johann Georg Eck
Johann Georg Eck.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia ↑

Ojciec Johann Georg Eck (1709–1784), pastor w Kühndorf; matka brak danych.

Życiorys ↑

W latach 1753-1763 Johann Georg Eck uczęszczał do gimnazjum w Schleusingen. Od 1763 roku studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku. Duży wpływ wywarli na niego Christian Fürchtegott Gellert, Christian August Crusius, Johann Jacob Reiske i Johann August Ernesti.
W 1765 roku został magistrem, a w nastepnym roku zdał egzamin dla kandydatów na księdza. Od 1768 roku był członkiem Akademie gemeinnütziger Wissenschaften w Erfurcie. W tym samym roku rozpoczął także prowadzenie wykładów na uniwersytecie w Lipsku, gdzie po śmierci Gellerta został w 1770 roku profesorem nadzwyczajnym, a w 1781 roku profesorem zwyczajnym filozofii. Od 1782 roku uczył także etyki i polityki, a w 1791 roku objął katedrę poezji po śmierci Friedricha Wolfganga Reiza.
W latach 1788, 1794, 1798, 1802, 1806 był rektorem uniwersytetu w Lipsku.
Ponad 30 lat Eck był mistrzem lipskiej loży wolnomularskiej Freimaurerloge Minerva zu den drei Palmen.

Znaczenie ↑

Jego wykłady dotyczyły historii literatury, poezji łacińskiej, ćwiczeń w niemieckiej pisowni, mowy i deklamacji. Poza tym objaśniał dzieła Titusa Macciusa Plautusa, Terencjusza, moralne ody Horacego i pisma Juwenalisa z Akwinum.

Z jego pism ważniejsze znaczenie dla historii nauki mają "Symbolae ad historiam litterariam Lipsiensem" (1788—1808), a szczególnie "Leipziger gelehrte Tagebuch", który rozpoczął pisać w 1788 roku, a skończył dopiero w 1806 roku i jest chronologicznym zestawieniem według kolejności dni wszystkich pism i wydarzeń, dotyczących życia naukowego Lipska.
Stronił od nowej niemieckiej literatury, a zwłaszcza od uczniów Johanna Christopha Gottscheda. Bardzo znany był jego charakter i mówiono o nim "wielu pomógł nikomu nie zaszkodził".

Dzieła (wybór) ↑

  • Commentatio pro sanctitate mysterium, Leipzig 1767.
  • Diss. de Darete Phrygio, Leipzig 1768.
  • De temperanda veritatis exornatione, 1770.
  • Hippolyta Taurella, ad Hagedornium epistola, 1770.
  • Gellerts Empfehlung, 1770.
  • Leben Friedrich Immanuel Schwarzens : Nebst einigen Briefen berühmter und verdienter Männer an ihn , 1787.
  • Biographische und litterarische Nachrichten von den Predigern im churfürstl.-Sächsischen Antheile der gefürsteten Grafschaft Henneberg seit der Reformation , 1802.

Literatura ↑

Linki ↑

Autor: Roman Penkała