Johann Georg Lehmann

Johann Georg Lehmann (ur. 24 grudnia 1797 w Bad Dürkheim; zm. 5 sierpnia 1876 w Nußdorf (obecnie część miasta Landau)) – niemiecki pastor ewangelicki, palatyński regionalista i historyk.

Johann Georg Lehmann
Johann Georg Lehmann.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Johann Wilhelm, pastor ewangelicko-reformowany w Bad Dürkheim; matka N.N.; – ożenił się 1) w 1826 r. z Charlotte Kurz (zm. 1837) z Weilburga, 2) N.N.; z obu małżeństw miał 7 dzieci.

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym mieście Johann Georg Lehmann studiował od 1814 r. teologię ewangelicką na uniwersytecie w Heidelbergu u Carla Dauba i Heinricha Eberharda Gottloba Paulusa. Oprócz teologii bardzo interesował się historią.

W latach 1818–21 był wikariuszem w Heuchelheim koło Frankenthal, od 1822 pełnił tę samą funkcję w Ellerstadt, w 1824 r. został pastorem w Altleiningen, w 1828 w Weisenheim am Berg, w 1840 w Kerzenheim i w 1846 r. w Nußdorf koło Landau, gdzie pozostał do końca życia.

Johann Georg Lehmann interesował się historią regionu, w którym żył. Zbierał dokumenty, odwiedzał archiwa, muzea i biblioteki oraz zamki, kościoły i inne historyczne miejsca. W 1822 r. napisał pierwszą książkę historyczną Geschichte des Klosters Limburg bei Bad Dürkheim an der Haardt. po której nastąpiły kolejne publikacje. Jego badania były gruntowne, wiarygodne i religijnie obiektywne, chociaż po ukazaniu się w 1845 r. pisma Diplomatische Geschichte des Stiftes des Heiligen Philipp von Zell in der Pfalz został posądzony o kryptokatolicyzm. Do jego domu przybywali także profesorowie tacy jak Ludwig Häusser i Georg Gottfried Gervinus. W 1860 r. został członkiem korespondencyjnym Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium. Po jego śmierci zebrane przez niego dokumenty trafiły, dzięki staraniom Karla Zangemeistera do biblioteki uniwersyteckiej w Heidelbergu, a zbiór monet z okresu karolińskiego do Alterthumsvereins zu Mannheim.

Dzieła (wybór)

  • Geschichte des Klosters Limburg bei Bad Dürkheim an der Haardt, 1822.
  • Genealogisch-diplomatische Geschichte der Grafen von Leiningen, 1828–1829.
  • Genealogisch-diplomatische Geschichte der Dynasten von Westerburg, 1830.
  • Geschichtliche Gemälde aus dem Rheinkreise Bayerns, 3 tomy, 1832–1841.
  • Entwurf einer rheinpfälzischen Landesgeschichte, 1837.
  • Urkundliche Geschichte der Klöster in und um Worms, 1840.
  • Kurzgefasste Geschichte der Bayerischen Pfalz, 1842.
  • Diplomatische Geschichte des Stiftes des Heiligen Philipp von Zell in der Pfalz, 1845.
  • Die urkundliche Geschichte der ehemaligen freien Reichsstadt und jetzigen Bundesfestung Landau in der Pfalz, 1851.
  • Geschichte der Bezirkshauptstadt Kaiserslautern und des ehemaligen Reichslandes, 1853.
  • Wegweiser durch die Pfalz, 1857.
  • Urkundliche Geschichte der Burgen und Bergschlösser in den ehemaligen Gauen, Grafschaften und Herrschaften der bayerischen Pfalz, 5 tomów, 1857–1866.
  • Urkundliche Geschichte der Grafschaft Hanau-Lichtenberg, 2 tomy, 1862–1863.
  • Vollständige Geschichte des Herzogtums Zweibrücken und seiner Fürsten, 1867.
  • Urkundliche Geschichte der Herren und Grafen von Falkenstein am Donnersberg, 1872.
  • Dreizehn Burgen des Unterelsasses und Bad Niederbronn, 1873.
  • Geschichte der alten elsässischen Reichsstadt Kron-Weißenburg, 1874.

Literatura

  • Jakob Franck: "Lehmann, Johann Georg" w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 18, Duncker & Humblot, Leipzig 1883, s. 145–147, online.
  • Rudolf Fendler: Johann Georg Lehmann, 1797-1876: ein Pfälzer Geschichtsschreiber, Historischer Verein Landau in der Pfalz, 1976.

Linki

Autor: Roman Penkała