Fritz Schaper

Genealogia ↑

• Ojciec: Friedrich Gottfried Peter (1794–1848), pastor w kościele St. Caecilien w Alsleben.
• Matka: Antonie Heiligenstädt (1804–49).
• Ożenił się: w Barmen (?) w 1891 z Helene z domu Rittershaus (1860–1928).
• Dzieci: 2 synów m.in. Wolfgang (1895–1930), rzeźbiarz w Monachium oraz 2 córki m.in. Dorothea (ur. 1897), rzeźbiarka w Bremie.

Życiorys ↑

Fritz Schaper wcześnie stracił rodziców i wychowywał się w rodzinie zastępczej hrabiów Kielmannsegg w Halle, gdzie uczył się w Franckeschen Stiftung. Po trzyletnim okresie nauki u kamieniarza zamieszkał w Berlinie i rozpoczął naukę w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych oraz w atelier rzeźbiarza Alberta Wolffa (1814–92).

Po podróży na paryską wystawę światową w 1867 i spotkaniu z pracami tamtejszych artystów założył w Berlinie własne atelier. W 1871 wygrał konkurs na wykonanie pomnika Johanna Wolfganga von Goethego (1749–1832) do parku Großer Tiergarte w Berline, który odsłonięty został w 1880. Od 1880 był członkiem Pruskiej Akademii Sztuk w Berlinie. W następnych latach otrzymał prywatne i publiczne zlecenia na popiersia, nagrobki i pomniki znanych postaci z polityki, nauki i sztuki, wśród nich dla regentów, generalicji, przemysłowców, artystów i uczonych. Rzeźby wykonywał z marmuru, ale większość była odlewami z brązu. Oprócz tego rozwinął formę pomnika z popiersiem, która ze względu na koszty zyskała powszechne uznanie. Fritz Schaper należał do najbardziej znanych reprezentantów „berlińskiej szkoły rzeźbiarstwa” w tradycji Christiana Daniela Raucha (1777–1857).

Od 1875 uczył aktu w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, a w latach 1880–90 był tam profesorem rzeźbiarstwa. Do grona jego uczniów należeli Wilhelm Haverkamp (1864–1929), Max Unger (1854–1918), Gerhard Adolf Janensch (1860–1933), Ludwig Manzel (1858–1936), Adolf Brütt (1855–1939), Reinhold Felderhoff (1865–1919) i Fritz Klimsch (1870–1960).

Literatura ↑

Linki ↑