Otto Ribbeck

Johann Carl Otto Ribbeck (ur. 23 lipca 1827 r. w Erfurcie; zm. 18 lipca 1898 r. w Lipsku) - niemiecki filolog klasyczny. (wyznania ewangelickiego).

Genealogia ↑

Ojciec Friedrich Ribbeck (1783-1860), generalny superintendent i radca konsystorza; matka N.N.; - ożenił się 23 września 1854 r. z Emmą (ur. 1831), córką generała Johanna Jacoba Baeyera (1794-1885).

Życiorys ↑

Otto Ribbeck uczęszczał do gimnazjów Friedrichsgymnasium we Wrocławiu i od 1843 r. do Zum Grauen Kloster w Berlinie. W 1845 r. rozpoczął studiowanie filologii klasycznej na uniwersytecie w Berlinie, gdzie słuchał wykładów m.n. Augusta Boeckha (1785-1867) i Karla Lachmanna (1793-1851). Od wiosny następnego roku kontynuował studia w Bonn u Friedricha Wilhelma Ritschla (1806-1876) i Friedricha Gottlieba Welckera (1784-1868). W lecie 1847 roku spotkał się z rodziną we Wrocławiu na ślubie brata Bernharda. Po powrocie do Berlina studiował archeologię u Eduarda Gerharda (1795-1867), a filologię klasyczną u Lachmanna i Georga Curtiusa (1820-1885). W maju 1849 r. doktoryzował się pracą »In tragicos Romanorum poetas. Specimen I«.

Po zdanym egzaminie nauczycielskim rozpoczął w 1850 r. pracę jako praktykant w Bonn, gdzie miał nadzieję spotkać swojego przyjaciela Paula Heyse (1830-1914), a w latach 1850-1852 pracował w gimnazjum Joachimsthalsches Gymnasium w Berlinie. Z powodu problemów zdrowotnych podróżował od 1852 do 1853 po Włoszech. Po powrocie do Berlina w 1853 r. został członkiem Königliche Seminar für Gelehrtenschulen, nauczycielem w gimnazjach Joachimsthalschen Gymnasium i Friedrich-Wilhelmstädtischen Gymnasium oraz opracował materiał zebrany podczas podróży do Włoch. Od 1854 do 1856 r.mieszkał z żoną w Elberfeld (obecnie część Wuppertalu), gdzie był nauczycielem w tamtejszym gimnazjum. W 1856 r. powołano go jako profesora nadzwyczajnego na uniwersytet do Berna, gdzie w 1859 r. został profesorem zwyczajnym. W tym czasie uczył także w ostatnich klasach tamtejszego gimnazjum. W 1861 r. przeniósł się na uniwersytet w Bazylei, gdzie zaprzyjaźnił się z Hermannem Köchly (1815-1876) i Jacobem Burckhardtem (1818-1897). Nawiązał też kontakty z Hermannem Usenerem (1834-1905), Franzem Büchelerem (1837-1908) i Heinrichem von Treitschke (1834-1896). W latach 1862-1872 uczył jako profesor filologii klasycznej na uniwersytetach w Kilonii, od 1872 do 1877 roku w Heidelbergu i od 1877 do 1898 r. w Lipsku. W Lipsku był rektorem w semestrze zimowym 1887/88.

Otto Ribbeck był członkiem korespondencyjnym Bawarskiej Akademii Nauk u Monachium (od 1887), Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie (od 1896), Akademii Nauk w Sankt Petersburgu i członkiem zwyczajnym Saksońskiej Akademii Nauk (od 1877).

Znaczenie ↑

Ribbeck był autorem wielu sztandardowych pism o poetach i poezji w Cesarstwie Rzymskim m.in. » Geschichte der römischen Dichtung«, »Die römische Tragödie im Zeitalter der Republik« (1875) i »Scaenicae Romanorum Poesie Fragmenta«.

Jego wydanie Wergiliusza , chociaż tylko krytyczne, jest osiągnieciem wielkiej uczoności, co dotyczy przede wszystkim przedmowy. Dwutomowa biografia Ritschla »Friedrich Wilhelm Ritschl. Ein Beitrag zur Geschichte der Philologie« (1879/81) jest jedną z najlepszych prac tego rodzaju. Wykazywał ogromne zainteresowanie monumentalny słownikiem języka łacińskiego Thesaurus Linguae Latinae i dzięki niemu rząd Saksonii wsparł ten projekt finansowo. W dowód uznania jego dokonań Erwin Rohde (1845-1898) zadedykował mu książkę o greckiej powieści »Der griechische Roman und seine Vorläufer« (1876).

Dzieła (wybór) ↑

  • Tragicorum latinorum reliquiae. 1852.
  • Comicorum Latinorum praeter Plautum et Terentium reliquiae. 1855.
  • Lessings Verhältnis zur Wissenschaft. 1863.
  • Der Frauenspiegel des Simonides von Amorgos. 1865.
  • Friedrich Wilhelm Ritschl : ein Beitrag zur Geschichte der Philologie. 2 tomy, 1879-1881.
  • Kolax : eine ethologische Studie. 1883.
  • Agroikos : eine ethologische Studie. 1885.
  • Scaenicae Romanorvm poesis fragmenta. 3 wydanie, 1897.
  • Reden und Vorträge. 1899.

Literatura ↑

  • Georg Müller: Ribbeck, Otto. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 53, Duncker & Humblot, Leipzig 1907, s. 329-340.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała